Ontdek de Blaisantkerk aan de rand van Gent. Een parel aan de kroon van Vlaanderens mooiste cultuurstad. (meer…)
Dominicus Gent is een christelijke gemeenschap in Gent, gegroeid uit de dominicaanse spiritualiteit en uit de vroegere dominicaanse studentenparochie, het KUC. Al meer dan veertig jaar proberen wij het leven te vieren in zijn broze en toch sterke kracht. Inspiratie en vuur vast te houden voor ons geloof in een rechtvaardige wereld, in Jezus’ spoor. LEES MEER OVER ONS HIERONDER
Ontdek de Blaisantkerk aan de rand van Gent. Een parel aan de kroon van Vlaanderens mooiste cultuurstad. (meer…)
Het verhaal van Dominicus Gent begint eigenlijk bij de Gentse Studentenparochie, het KUC (katholiek universitair centrum), opgericht en vele jaren gedragen door de paters dominicanen, huizend en werkend in een oud fabrieksgebouw aan de Leie (Kortrijksepoortstraat), tegenover de oude Bijloke. Daar zijn in de loop der jaren honderden studenten op kot gegaan, duizenden langsgekomen voor …
Over onze naam In de Dominicaanse traditie vinden we een bedding terug van in kleine groep op weg gaan, van zoekend spreken, van verstand naast het hart, van midden in de wereld staan… Een bedding draagt maar legt niet vast, leidt maar bepaalt niet de loop… Uit de keuze voor de nieuwe naam spreekt niet …
De jongerengroep van Dominicus bestaat niet meer, de laatste (gedreven) groep is uitgevlogen naar studies, werk en engagement. Onderstaande tekst geeft iets weer van de geweldige inzet van toen, zovele jaren lang. Maar wat we wel nog doen is kinderen, op de drempel naar jongere, verwelkomen in de gemeenschap door een initiatieviering. Daarin worden ze, …
De kindervieringen hebben meer dan 30 jaar fundamenten gelegd bij zoveel kinderen die nu zelf al kinderen hebben. Die vieringen (met zijn menselijke warmte, sterke symboliek, open geest) zijn bij velen van hen een kostbare herinnering, die hen nog leidt bij de keuzes in hun leven, in werk, engagement, gezin. Omdat er vandaag enkel nog …
Bij het feestnummer ter gelegenheid van 25 jaar Wereldwijd schreef de hoofdredacteur Gie Goris (nu hoofdredacteur MO) het volgende: “De last van de schitterende toekomst wordt vandaag gedragen door de zwakste schouders. En wij, wij hebben de neiging om steeds de aandacht te vestigen op die last en op dat leed. Daardoor vergeten we te …
Als we vallen, moet er een hand zijn die ons helpt opstaan. En als we zelf opstaan, dan is het omdat we het geleerd hebben. En dat geldt ook voor deze vieringen. Wat zoeken wij hier week na week, wij die toch andere dingen zouden kunnen doen? Dat beetje inzicht tijdens de woorddienst kan het …