Dominicus Gent

Viering van Witte Donderdag 

13 april 2017

 

1 Uit Lucas 

[1] Het feest van het Ongedesemde brood, dat Pesach genoemd wordt, was bijna aangebroken. [2] De hogepriesters en de schriftgeleerden zochten naar een mogelijkheid om hem uit de weg te ruimen, maar dan heimelijk, bang als ze waren voor de reactie van het volk. [3] Toen nam Satan bezit van Judas, bijgenaamd Iskariot, een van de twaalf. [4] Hij ging naar de hogepriesters en tempelwachters en besprak met hen hoe hij Jezus aan hen zou kunnen uitleveren. [5] Ze waren opgetogen en spraken af dat ze hem voor zijn diensten zouden betalen. [6] Judas nam hun aanbod aan en zocht een gunstige gelegenheid om Jezus aan hen uit te leveren, zonder dat het volk het zou merken. (…)

Nog eenmaal de oude kaars…

Maar toch hopen en willen we geloven dat niet de duisternis maar wel het licht ons begeleidt in deze dagen. Licht dat ons overdekt, dat aanhoudt en er ons aan herinnert dat we de weg niet alleen moeten gaan en dat we mogen leven met die eeuwenoude belofte ‘Ik zal er zijn’.

Nog éénmaal steken we de oude Paaskaars aan.

2 Welkom

Allen hartelijk welkom aan deze bijzondere tafel. Maak het u gemakkelijk. We gaan vanavond het gebeuren rond de tafel vieren, de herinnering aan wat we de allereerste tafeldienst kunnen noemen. En daarbij stellen we ons de vraag: met welke ingesteldheid gaan we samen aan tafel? We stellen ons vanavond verschillende tafels voor. Onze eigen tafel thuis. Deze tafel van de Dominicus-gemeenschap. En ook de tafels in onze buurten en overal in de wereld.

In de veertigdagentijd hebben we ons letterlijk herbrond door de Bijbelse verhalen ten volle tot hun recht te laten komen. We stonden stil bij de Bergrede en lieten in ons de hoop en het geloof groeien dat geweld niet het laatste woord hebben. Een nieuwe wereld is mogelijk als we creatief zijn en onze weerbaarheid versterken.

In deze Witte Donderdagviering volgen we letterlijk de gebeurtenissen op de voet, zoals ze beschreven worden in het Lucasevangelie.

 

Lied: 

Wij zoeken U als wij samenkomen
hopen dat Gij aanwezig zijt
hopen dat het er eens van zal komen
mensen in vrede vandaag en altijd

3 De tafel wordt gedekt

4 Voorbereiding van het Paasmaal

Toen de dag van het ongedesemde brood gekomen was, waarop men het paaslam moest slachten, stuurde Hij Petrus en Johannes uit met de opdracht: ‘Gaat voor ons voorbereidselen treffen opdat wij het paasmaal kunnen eten.’ Toen zij Hem vroegen: ‘Waar wilt Gij dat wij het gereedmaken?’ antwoordde Hij: ‘Als ge de stad zijt binnengegaan, zult ge een man tegenkomen die een kruik water draagt; volgt hem tot in het huis waar hij binnengaat. Daar moet ge aan de eigenaar van het huis zeggen: De Meester laat u vragen: Waar is de zaal, waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden? Hij zal u een grote bovenzaal laten zien met rustbedden; maakt daar alles klaar.’ Zij vertrokken nu, bevonden alles zoals Hij het hun gezegd had en maakten het paasmaal gereed.

 

5 Dienst van de tafel

Onnoembare, Eeuwige

in de stilte van deze avond

blijven de vragen.

Als er een antwoord op bestaat

dat naar u verwijst,

is het dat van het leven zelf.

Laat in ons het beeld nog spreken

van die ene mens Jezus,

dat de dingen die hij deed

opnieuw gebeuren

dat hij opstaat in ons hart

Ent op ons de liefde, die Hij was.

(Kris Gelaude)

Het is tijd om samen te breken en te delen. Telkens wanneer dit gebeurt, wordt een nieuwe, hoopvolle toekomst mogelijk. Telkens wanneer je je eigen zoeken naar geluk kan laten doorkruisen door het beeld, het gelaat van de vreemde, kwetsbare en weerloze andere, wordt nieuw leven mogelijk.

Een eenvoudig beeld, wat brood en wijn, een gebaar dat we week na week herhalen om niet te vergeten, om onze verbeelding steeds nieuwe kracht te geven. We doen dat niet alleen, maar in verbondenheid met allen die hetzelfde gebaar gebruiken overal ter wereld en in verbondenheid met hen die ons hierin voorgingen, onze lieve doden.

[14] Toen het zover was, ging hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. [15] Hij zei tegen hen: ‘Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. [16] Want ik zeg jullie: ik zal geen pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het koninkrijk van God.’ [17] Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: ‘Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. [18] Want ik zeg jullie: vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is.’ [19]

En hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken.’ [20] Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en zei: ‘Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. [21] Maar weet wel dat degene die mij zal uitleveren samen met mij aan deze tafel aanligt. [22] Want de Mensenzoon moet heengaan zoals het voor hem bepaald is, maar wee de mens die hem zal uitleveren.’ [23] Ze vroegen zich onder elkaar af wie van hen zoiets zou kunnen doen.

6 Communie

7 Onenigheid aan de tafel – Bezinnend gedeelte

[24] Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. [25] Jezus zei tegen hen: ‘Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. [26] Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. [27] Want wie is belangrijker, degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar ik ben in jullie midden als iemand die dient. [28] Jullie zijn in al mijn beproevingen steeds bij mij gebleven. [29] Ik bestem jullie voor het koningschap zoals mijn Vader mij voor het koningschap bestemd heeft: [30] jullie zullen in mijn koninkrijk eten en drinken aan mijn tafel, en zetelen op een troon om recht te spreken over de twaalf stammen van Israël.

 

Ze hebben nog maar pas gegeten
Brood en wijn gedeeld
Om te gedenken
De tafel van één.

Nu zijn de glazen gebroken
Een stoel omver gegooid
Er wordt geschreeuwd
Ongehoord.

Waren ze aan tafel gegaan
Met die gedachte
Naast Hem wil ik zitten
Alleen?
 

De tafel van 8

Bij ons thuis staat een tafel voor 8. Soms te groot, nu meestal gedekt voor 2. Tijdens het weekend net gepast om samen met kinderen en kleinkinderen te eten. Maar dan is er geen lege stoel meer zoals op het Joodse paasfeest gebruikelijk was. Een extra plaats voor de onverwachte gast. Zonder die lege stoel is het alleen de tafel van “ons-kent-ons”. De tafel van exclusieve intimiteit. Wij zijn nu op zoek naar een uitschuifbare tafel. Het verlengde van onze tafel thuis vinden we hier bij Dominucus.

De tafel van Dominicus

Hier, bij Dominicus staat een bijzondere tafel. Deze tafel is de plek bij uitstek waar mensen worden uitgenodigd om te praten, om elkaar beter te leren kennen, om geschillen bij te leggen, om te delen, te lachen. En om hier naar Jezus’ voorbeeld telkens even bij de grote waarden stil te staan: op het einde van het laatste avondmaal zei hij : kom regelmatig samen aan tafel en denk dan aan Mij, denk aan wat ik jullie heb verteld…  Groots en tevens zo eenvoudig : samen delen. Die gedachten vertaalde Thierry in deze bijzondere tafel. Dit mag nooit de tafel worden van “ons-kent-ons”.

Met 100 samen aan tafel
Op zondag
Een dag om te gedenken
Is dit de tafel van één?

Gebouwd uit planken
Te kort of te lang
Met een hoek af
Of lang niet meer gebruikt.

Bleek, donker en rood
Geel, krom of recht
Elk naar eigen vermogen
Met scherpe en zachte kanten.

De tafel van de buurt en de stad

Kan deze tafel nog verder worden uitgeschoven? Rond deze tafel stonden we in 2012 al eens stil rond de verschillende engagementen van mensen uit onze Dominicusgemeenschap. We luisterden naar de band tussen hun inzet en ons gedeelde vieren. En we lieten ons inspireren door dat grote verlangen van mensen naar een betere samenleving. Deze tafel reikt tot in de buurt en de stad en veel verder. Het mag nooit worden de tafel van “ons-kent-ons”.

De wereldtafel

De tafel wordt nog verder uitgeschoven. Grenzeloos verlengd. Maar is iedereen welkom? Is dit de tafel van de minsten? Krijgen de 115.000 boerenfamilies uit Burkina Faso een eerlijke kans om te kiezen voor gezond voedsel, onderwijs en toekomstkansen? Of wordt het de tafel van verborgen agenda’s, van “ons-kent-ons”. De tafel van de multinationals, de selecte groep rijken, de grootgrondbezitters. Of dekken we samen de wereldtafel voor de armsten?

De uittrekbare tafel
Van genoeg voor iedereen
Geen verborgen kaarten
De kaarten op tafel.

Een tafeltje voor 2
Naar de tafel voor allen
Uitgeplooid
Van Pesach naar Pasen

Wij hebben gegeten
De herinnering gevoed
We moeten de brug over
tot verrijzenis toe.

 

LIED:  – De tafel der armen

wat in stilte bloeit
in de luwte van tuinen,
onder de hete zon, op de akker,
heeft Hij bestemd voor de tafel der armen
 

8 Rond de paaskaars

Mag ik jullie uitnodigen om rond de Paaskaars te komen staan?

Vandaag hebben we Pesach gevierd. In herinnering aan die avond zoals Jezus en zijn leerlingen dat deden. En nadat ze de lofzang hadden gezongen vertrokken ze naar de olijfberg. We weten wat dit vertrek naar de olijfberg betekende: Jezus gaat bidden in diep besef van wat hem te wachten staat.

Zingen we nu samen het ‘Onze Vader’.

(De paaskaars wordt gedoofd)

9 Apostelsoep

We nodigen jullie uit om warmte te zoeken bij elkaar met een kop apostelsoep. Een traditie die we nu delenen met de mensen in Nederland en Duitsland, waar deze gewoonte is ontstaan.