
Dominicus Gent
Een huis waar de deur openstaat… (5 jaar Blaisantkerk)
Viering van zondag 6 okt 24
Welkom aan u allen hier in onze Blaisantkerk, en ook thuis met ons meevierend. We maken het stil en laten met het licht van de Paaskaars iets van het eeuwig mysterie van goedheid en verbondenheid binnenkomen in ons hoofd en hart…
De viering vandaag heeft een zeer concrete aanleiding: nl onze dankbaarheid voor het dak dat we hier boven ons hoofd hebben, voor deze Blaisantkerk, nu al vijf geleden zo mooi verbouwd. De voorbije dagen hebben we dat uitgebreid gevierd, met elkaar en met de buurt.
Maar ook de dankbaarheid voor de mensen die rond dit project hun schouders hebben gezet: Johan, Michel, Luc, Guido, Lieven en Leo. Het is verbazingwekkend hoeveel ze voor elkaar hebben gekregen: genoeg financiën, begin er maar aan, maar er zijn wonderen verricht; een gerestaureerde toren, een nieuw dak, verbouwing binnenin, nieuwe verwarming en airco, mooie keuken en blinkende wc’s, geluid, video, streaming, zalen om te verhuren, een dagelijkse succesvolle uitbating. Zeker, er hebben veel meer handen zich ingezet, onder andere voor de jaarlijkse kuis, maar deze zes mensen tonen zoveel ondernemerszin, spenderen zoveel uren aan dit gebouw, dat we niet anders kunnen dan zeggen: een grote merci!
En Michel zal de viering openen met een getuigenis over dit grote Blaisantkerkproject..
Vrede voor jou, hierheen gekomen,
zoekend met ons om mens te zijn.
Jij maar alleen, jij met je vrienden,
jij met je last, verborgen pijn.
Vrede, genade, God om je heen,
vergeving, nieuwe moed
voor jou en iedereen.
Niemand komt hier vrij van het kwade,
niemand gaat hier straks weer vrijuit.
Niemand te veel, niemand te weinig,
niemand te groot, geen een te klein-
dit wordt verbeeld in woord en gebaar,
tot ooit en overal, wij leven voor elkaar.
Jij die ons kent, Jij die ons aanvoelt,
Jij die de hele wereld draagt;
kom naar ons toe, leer ons te leven,
help ons te zien wat ieder vraagt-
tijd om te leven, kans om te zijn,
een plek om nu en ooit, gezien, aanvaard te zijn.
(T Jan van Opbergen – M “Com nu met sang”)
Getuigenis Michel
Goede morgen, de voorgangers vroegen mij iets te vertellen over ons engagement binnen de Blaisantkerk…
Waarom engageert een mens zich als vrijwilliger ?
Iets doen om niets… Een werk, een project, een gemeenschap waar je u bij betrokken voelt… Iets doen dat zin heeft, dat je leven zin geeft… Zien dat wat je doet tot iets bijdraagt.
Dit geldt voor zeer veel mensen binnen Dominicus. Dit geldt voor de voorgangers, de medewerkers van logistiek, de vorming, de muziek en voorzangers, de communicatiegroep, … en DOIC is daar niet zo verschillend van.
Binnen DOIC is de inhoud van dat engagement alleen iets anders ingevuld.
Wat voor mij persoonlijk belangrijk was de initiële doelstelling
1. Een waardevol gebouw verzorgen
2. Een gebouw aanpassen aan de noden van onze Dominicus-gemeenschap – zodat we daar onze thuis kunnen van maken
3. Een gebouw aanpassen zodat het openstaat voor anderen, voor multifunctioneel gebruik
4. Dat laatste punt is een doelstelling op zich – maar terzelfdertijd ook een middel om het project financieel haalbaar te houden – dat is de vierde doelstelling
Welke weg hebben we afgelegd
Alles gaat zo snel…
Dominicus Gent trok naar de Maria Gorettikerk in feb 2009
In 2013 beslissen Dominicus Gent en ICCG om de vzw DOIC op te richten.
die in 2015 na onderhandelingen met de Stad Gent eigenaar van de kerk wordt.
Zoals overeengekomen tussen alle partijen hebben we in fasen het gebouw volledig gerenoveerd en aangepast tot een multifunctionele ruimte.
Fase 1 de toren
Fase 2 renovatiewerken (herstellingen – betonrot – dak gorettizaal – …)
Fase 3 uitbouw nieuw volume
Fase 4 nieuw dak
Fase 5 renovatie kleine lokalen – technische uitrusting
In die eerste periode was de focus vooral op het realiseren van de nodige werken.De grootste uitdaging was het vinden van het juiste evenwicht om het betaalbaar te houden, om binnen het budget te blijven. We hebben wel geluk dat een aantal vrijwilligers belangrijke werken op zich genomen hebben…
Exact 5 jaar geleden – op 4 oktober 2019 – werd de vernieuwde kerk officieel geopend door de Burgemeester en herdoopt tot ‘Blaisantkerk’.
Ondertussen zijn we al 5 jaar later: 2024 !
In 2020 begon het moeilijk met het onverwachte bezoek van Corona, maar na deze moeilijke periode konden we rekenen op een grote interesse: vormingsdagen, concerten, opleidingen, koren, alternatieve vieringen, groepsgesprekken, conferenties, workshops, ….volgden elkaar snel op.
Het goede nieuws is dat deze grote interesse helpt voor de financiën, de uitdaging is dat dit veel werk vraagt…
In die periode zijn we blijven zoeken naar verbeteringen – die we ook met vrijwilligers konden realiseren.
De verantwoordelijkheid
Het is een belangrijke verantwoordelijkheid:
Een technische verantwoordelijkheid: zorgen dat alles naar behoren werkt (en zorgen dat de gebruikers verstaan hoe de dingen werken), zorgen dat we in orde zijn met de opvolging van de keuringen (verwarming, gas, brandblussers, branddetectie, elektrische installatie, ….)
Het is ook een financiële verantwoordelijkheid
We willen niet dat dit een last wordt voor de gemeenschappen. De aangegane leningen – moeten terugbetaald worden – en dit lukt – dank zij de promotie en de goede bezetting – en de sociale prijszetting.
We denken dat we als team onze verantwoordelijkheid goed verstaan.
Een van de doelstellingen was: een huis dat openstaat voor anderen – in het bijzonder voor de wijk
Ons huis staat hier midden in de wijk van de Blaisantvest.
We moeten toegeven dat onze ambitie (zowel van DOIC als van Dominicus) om ook iets te betekenen voor de wijk niet echt gerealiseerd is. Het is geen gemakkelijke wijk, er zijn weinig initiatieven, weinig ondersteuning vanuit de Stad, … maar toch…
Ons buurtfeest gisteren was een groot succes.
De uitdaging
We zijn een kleine ploeg – 6 man: Johan, Leo, Luc, Guido, Lieven
Het vele werk kan soms te veel worden. Binnen onze ploeg denken we na over hoe we ons op termijn zullen moeten organiseren.
Tot slot
We zijn fier op het werk dat geleverd werd.
Meewerken aan de Blaisantkerk is Dominicus ondersteunen en een voorbeeld van ‘open deuren’.
Ik vind het uitdagend en plezant.
Ik kan het jullie aanraden ! We zoeken nog vrijwilligers !
Vrijwilligers voor het onthaal, voor de bar, voor technische ondersteuning, voor administratief werk… Voor elk wat wils.
Je bent welkom…
Heb je zin of ken je iemand: aarzel niet en geef de naam door…
Alvast bedankt!
Welkom
Dit huis is een huis waar de deur openstaat,
waar zoekers en zieners, genood of gekomen,
hun harten verwarmen, van toekomst gaan dromen,
waarin wat hen drijft tot herkenning gaat komen,
de vonk van de Geest in hun binnenste slaat.
Dit huis is een huis waar gemeenschap bestaat,
waar zangers en zeggers bijeen zijn gekomen
om uiting te geven aan waar zij van dromen,
waardoor een beweging ontstaat die gaat stromen,
die nooit meer, door niemand, zich inperken laat
T: Margryt Poortstra M: Tom Löwenthal
Dit lied vat eigenlijk heel mooi samen wat er hier in deze Blaisantkerk gebeurt, en waarom deze plek ons hart heeft gestolen. Het is een huis waar de deur openstaat, zegt het lied. Niet letterlijk natuurlijk, want dan kan het gebeuren dat dieven met onze tv-schermen weglopen. Maar figuurlijk heeft die religieuze openheid altijd voorop gestaan in Dominicus Gent, al meer dan 40 jaar nu. En dan krijg je die wonderlijke mix van zoekers en zieners, van zangers en zeggers. En de overweging van de een, de getuigenis van de ander, de vraag om solidariteit van een derde, de glimlach van een vierde, ze verwarmen niet alleen het hart, maar er groeit op die manier ook een soort hechte gemeenschap. Anders zouden in Dominicus niet bijna vijftig mensen vrijwillig actief zijn en blijven. Anders zou deze kerk er nooit gekomen zijn.
Zo kostbaar is die ervaring van gemeenschap, je voelt erkenning van jezelf als mens, er wordt gevraagd hoe het is, er wordt hulp geboden, er wordt samengewerkt, er wordt gefeest, er wordt samen gezongen, geluisterd, nagedacht, kracht opgebouwd. Het is iets dat gaat stromen, zo zegt het lied het. Het lied noemt het zelfs vonken van de Geest, met een hoofdletter. En ik begrijp dat: we brengen elke week uitzicht en hoop samen, en het kan toch niet anders dan dat af en toe iemand een vonk voelt in haar of zijn hart, dat er soms iets groters openkomt, iets van genade?
Maar zelfs als dat niet elke week gebeurt, die vonk van kracht in ons binnenste, dan nog is het feit dat ons samenkomen een viering is, waar we een tafel voor dekken, met bloemen en gedeeld voedsel, genoeg om weer gesterkt naar huis te gaan, om weer te proberen een beetje gist te zijn in de grote wereld. Een grote beweging, noemt het lied het, en een beweging is per definitie gedeelde kracht, gedeelde overtuiging, die zich niet meer laat inperken. Met het hoofd rechtop, dus…
Wat een geluk dat we dat hier in ons eigen huis kunnen doen, onafhankelijk, in goede samenwerking met onze vrienden van International Community Church Ghent, met de Blaisantschool, met deze oude volksbuurt, nu in volle verandering.
Vervul dit huis met hart en geest
met aandacht voor de kleinen.
Dat al wie hier naar binnen gaat
hen noemen zal de zijnen.
Wees hier opnieuw verbeeldingskracht,
geef taal en toon aan dromen.
Geef stem aan wat verborgen bleef,
laat hier Jouw Rijk maar komen.
Wees kracht en troost voor jong en oud,
dat niemand hoeft te vrezen
als hij zich inzet voor Jouw Rijk,
want dood heet daar ‘verrezen’.
Ontwaak, ontspring, zoek kans in ons
tot in de diepst ontriefde.
Vervul Je grootste wens aan ons:
word onverdeelde liefde.
(T Jan van Opbergen M “Ons is geboren”)
Samen bouwen in Exodus
Er staat in het boek Exodus een mooi symbolisch verhaal over een bouwproject. Over een groep die midden in de woestijn, een tent van samenkomst bouwt, een woning voor God. Met midden in die tent een ark, om daarin de 10 woorden ten leven, te bewaren.
Het is een groot project. Het vraagt veel inzet en ‘dienst’. Geen slavendienst zoals voor het grote huis van Farao, maar een heel ander soort dienst.
Allereerst is er geld nodig , veel geld. Maar iedereen geeft enthousiast en men verzamelt voldoende aan vrijwillige bijdragen.
Naast het geld zijn er voldoende handige handen nodig. Om stenen te kappen, om doeken te weven, om hout te bewerken. Mannen en vrouwen met talenten, iedereen doet zijn deel.
Er zijn kunstenaars nodig, want het moet ook mooi worden, zeer mooi. Er zijn bekwame vakmensen nodig en personen die verstand hebben van inrichting.
Er zijn trekkers nodig, wijzen die het in hun hart hebben om leiding te geven en anderen te enthousiasmeren. Geen slavendrijvers, zoals in Egypte, maar een heel ander type van organisatoren.
We lezen twee kleine fragmenten.
Lezing Exodus 39
1.Dit zijn de kosten van de Woning, becijferd door Itamar. Bezale-el en Oholiab hadden alles gemaakt wat JHWH had opgedragen. Het totaal bedrag aan goud, afkomstig van de bijdragen bedroeg negenentwintig talenten en zevenhonderddertig sikkels. Het zilver, afkomstig van de geregistreerden van de gemeenschap ouder dan 20 jaar, kwam op honderd talenten en zeventienhondervijfenzeventig sikkels.
Alles werd gebruikt voor de bouw van de tent.
2. Zo kwam het werk aan de tent van samenkomst, tot voltooiing. Zij hadden alles uitgevoerd zoals JHWH aan Mozes had opgedragen. Toen brachten zij alles bij Mozes: de tent met alle toebehoren, haken, balken, palen en voetstukken. Het dak, de ark met 10 woorden van het verbond, de tafel met alle toebehoren en het brood, de lampen, de kaarsen, de tapijten, de touwen en de tentpinnen.
Zij brachten alle benodigdheden voor de dienst in de tent van samenkomst.
Er waren ook 12 stenen. Op iedere steen was de naam van één van de 12 stammen gegraveerd.
Rondom de woning werd de voortuin opgetrokken.
Toen zag Mozes al het werk: daar was het. En dat zij het gemaakt hadden zoals JHWH hen had opgedragen. Zo hadden zij het gedaan. Mozes zegende hen.
Daarmee was het werk voltooid. Toen bedekte de wolk de tent der ontmoeting en de heerlijkheid van JHWH vulde de Woning. Als de wolk omhoogkwam boven de Woning, gingen ze weer verder op hun tochten.
Wat we hoorden zijn twee kleine fragmenten uit een verhaal dat bladzijden lang in geuren en kleuren vertelt hoe dit bouwproject, na veel tegenslagen, eindelijk tot een goed einde komt. De beschrijvingen maken duidelijk hoe mooi het resultaat is geworden, maar ook hoe aangenaam dit soort samenwerking is.
Die tent van samenkomst, met in het binnenste een ark met de ‘10 woorden van leven’ , komt tot stand waar mensen het beste geven van zichzelf, waar een gemeenschap zich hiervoor inzet: met geld, met tijd, met werk van velen én onder leiding van wijze personen ‘die het in hun hart hebben om leiding te geven’.
Vanuit het verhaal van Michel herkennen wij, als Dominicus-gemeenschap, zo veel aspecten in dit verhaal.
Op het einde ziet Mozes dat zij alles gemaakt hadden. En hij ziet dat het goed is. Hij zegent hun werk. Zoals God op de laatste scheppingsdag ziet dat het zeer goed is wat hij gemaakt heeft, zoals God de zevende dag zegent, zo zegent Mozes ook dit werk.
Zo duidt de bijbel dit werk aan deze tent van samenkomst ook als ‘scheppend’ werk. Centraal in het tent staat echter altijd : aandacht voor de kwetsbaren en het brood om te delen. Ook deze aandacht heeft in onze ‘tent van samenkomst geklonken, toen wij met de bouwwerken begonnen. Waarom zoveel geld voor een kerk, terwijl er zoveel nood aan huisvesting is bij vluchtelingen? En kijk, wij zagen dat vzw Thope (Thope VZW – Thope voor een woning voor kwetsbare mensen) geboren werd. Een zegen voor 180 vluchtelingen in onze stad die een woning vonden.
Waar een groep mensen samen scheppend werk verricht daar kan God komen bivakkeren. Daar kan het goddelijk bij ons intrekken . Om met ons verder te trekken op de weg naar een goed en vrij land.
Tafellied
Als wij weer het brood gaan breken dat Gij, Heer ons geeft:
leer ons dan met hem te delen, die geen deel van leven heeft.
Als wij van de feestwijn drinken die Gij, Heer ons geeft:
leer ons dan om te gedenken die een lege beker heeft.
Als wij weer de lofzang zingen om wat Gij ons geeft:
leer ons dan voor hem te roepen die geen stem meer over heeft.
Als wij zo de toekomst vieren die Gij, Heer ons geeft:
leer ons dan vandaag te zorgen voor wie zelfs geen morgen heeft
(T Wim van der Zee M Arie Eikelboom)
Onze Vader en vredeswens en communie
Slotgebed
God, zegen ons,
wanneer wij bouwen aan een tent van samenkomst,
hopend op een nieuwe schepping
waar Gij ons licht zijt
alles in allen.
Wij danken om de inzet van ieder in deze gemeenschap.
Wij danken vandaag in het bijzonder de ondernemende mensen die het in hun hart hebben om leiding te nemen en te organiseren: Johan, Michel, Luc, Guido, Lieven en Leo.
Mag ik hen vragen om hier vooraan te komen?
Slotlied: Gezegend die de wereld schept
1 Gezegend die de wereld schept, de dag uit nacht tot leven wekt,
het licht der zon roept en de maan, de sterren om op wacht te staan.
2. Gezegend die de aarde maakt, de grenzen van de zee bewaakt,
ontluiken doet het jonge groen, de kleurenpracht van elk seizoen.
3. Gezegend die een woonplaats maakt voor wat beweegt en ademhaalt:
de dieren in het vrije veld, de vogels in hun zingend spel.
4. Gezegend die de mensen roept, tot liefde vruchtbaarheid en moed
om voor elkander te bestaan, in eerbied voor zijn grote naam.
5. Gezegend zijt gij om uw woord dat ons tot vrede heeft bekoord,
tot leven dat van lijden weet, en liefde die geen einde heeft.
(T Henk Jongerius M Jan Raas)