NIEUWE KANSEN GEVEN (2): DETENTIE…

Dominicus Gent
Viering van 12 februari 2023

Nieuwe kansen geven (2): detentie…
 

Welkom aan iedereen hier aanwezig en ook aan de mensen die thuis met ons meevieren.
We stellen ons eerst in het Licht van de Paaskaars. De vlam die mensen uitnodigt om elkaar te dragen en nieuwe kansen te geven.

Vandaag wordt het thema ‘nieuwe kansen’ verder uitgewerkt. Hoe gaan we om met mensen die de regels van onze maatschappij geschonden hebben en daarvoor gestraft worden en in de gevangenis terechtkomen? Hoe bieden we hen nieuwe kansen om hun plek in de samenleving te vinden op het moment dat hun straf voorbij is en ze de gevangenis verlaten?

In 2019 werd in Mechelen het eerste Transitiehuis opgericht. Het Transitiehuis hanteert drie pijlers om deelnemers te ondersteunen in hun re-integratie: kracht, herstel en verbinding. De aanpak vertrekt vanuit de kracht van de persoon en is gericht op diens herstel. Naast de individuele kracht van mensen staat ook de verbinding tussen mensen centraal. Deze visie vertaalt zich in een houding die alle medewerkers van het Transitiehuis consequent aannemen en uitdragen.

Het gevoel van betekenis te zijn is van onschatbare waarde om ons volwaardig mens te voelen. Zingeving gaat over het hebben en bereiken van waardevolle doelen, de doorleefde ervaring van meerwaarde te zijn en je verbonden te voelen. Elke pijler is erop gericht de deelnemers te ondersteunen om doelen te formuleren en stap voor stap na te streven.

“Van betekenis zijn” kan verschillende vormen aannemen en zit vaak verborgen in kleine zaken. De focus op kracht, herstel en verbinding doet deelnemers ervaren dat ze over vaardigheden beschikken, schade kunnen herstellen en doelen kunnen bereiken. Opnieuw geloven in jezelf en een zinvol leven creëert ruimte om je in te zetten voor anderen en omgekeerd.

Het is een mooi streven dat niet van vandaag op morgen gerealiseerd is, waar we in België nog een lange weg af te leggen hebben met onze overvolle gevangenissen. Maar elke mens die een nieuwe kans neemt en daarin gesteund wordt is hoopvol om deze weg te gaan.

Zingen we de viering open met het lied:  Tekenen van hoop

Als hier of daar een vrouw wordt opgericht
En zich, rechtop gekomen warmt in licht,
Wordt weer een stukje schepping afgemaakt:
Zij is tot haar bestemming aangeraakt.

Als ergens eens, een man tot vrede komt
En zich niet langer in de strijd vermomt,
Dan weer is het de levenskracht die wint:
Hij durft het aan met zachtheid, als een kind.

Als in de buurt twee mensen samengaan
En elk het aandurft niet alleen te staan,
Dan wint de liefde weer van angst de strijd:
Zo komen mensen tot barmhartigheid.

Als wij hier samen delen onze kracht
En leren hoe de minste wordt geacht,
Dan bouwen wij weer verder aan het Rijk
En mogen daarmee zijn aan God gelijk.

T: Gea Boessenkool M: Berre van Thielt

 

Lezing: Jesaja: 1: 11 – 17
De Heer zegt: ‘Wat moet ik met al jullie offers? Ik heb genoeg van al die schapen. Ik heb genoeg van die vette koeien. Al die dieren, ik wil ze niet meer. Jullie komen steeds naar mijn tempel. Waarom doen jullie dat? Stop toch met die offers. Ik wil ze niet. Ik heb genoeg van jullie wierook en van al jullie feesten. Als jullie feestvieren in de tempel, dan gedragen jullie je heel slecht. Ik vind jullie feesten vreselijk. Ik kan er niet meer tegen, ik wil ze niet meer. Hoe lang jullie ook bidden, ik luister niet. Als jullie je handen omhooghouden om te bidden, dan sluit ik mijn ogen. Want met die handen hebben jullie mensen vermoord!’ De Heer zegt: ‘Volk van Israël, was het bloed van je handen, stop met al die misdaden. Ik kan er niet meer tegen. Maak een eind aan het kwaad. Leer hoe je goed moet doen, en zorg dat er eerlijk rechtgesproken wordt. Geef slechte leiders geen kans. Help weduwen, en bescherm kinderen zonder vader.

 

De verhalen en teksten in de Bijbel zijn richt-lijnen. Het woord zegt het zelf: lijnen, wegen die je kan volgen. Je moet niet, maar als je op een bepaald punt wilt komen (het beloofde land, de hemel op aarde, het Rijk Gods, of hoe je een rechtvaardige en liefdevolle maatschappij ook wilt noemen), dan zijn deze richtlijnen de weg die je best volgt. En dat het niet zo makkelijk is om dat te doen, blijkt ook uit de vele verhalen van vallen en opstaan, van oproepen en vermaningen.

Deze tekst van Jesaja is een hele duidelijke. We kennen die wel, er hoeft niet veel uitleg bij. Maar toen die geschreven werd (of uitgesproken) was dat een radicale ommekeer. Een totaal andere manier van hoe mensen dachten over wat ze moesten doen om hun God goedgezind te maken. Over wat belangrijk was om er zeker van te zijn dat ze het juiste gedaan hadden, en er zo hopelijk zelf wel bij te varen. Het was een contract zoals Jo al vroeger zei. Voor wat hoort wat.
Maar hier zegt de tekst: geen woorden maar daden…het is je manier van leven die er toe doet. Je ingesteldheid. Zorg dragen voor de meest kwetsbaren is het fundament van een rechtvaardige maatschappij. Wat verder zegt Jesaja wat je concreet kan doen om zo te leven. De zogenaamde werken van barmhartigheid.

En die vinden we bij Jezus terug. We kennen allemaal de zeven werken van barmhartigheid. (naakten kleden, hongerigen spijzen, dorstigen laven, vreemdelingen herbergen, zieken bezoeken, gevangenen bevrijden/bezoeken, doden begraven). Ze worden ten tonele gebracht als Jezus vertelt op welke basis mensen later zullen beoordeeld worden.
En het rare is dat mensen deze “werken “ deden, niet om hun hemel te verdienen, maar omdat ze geraakt werden door hun medemens in nood.
Bij Jezus komt daar dus, naast rechtvaardigheid, nog een dimensie bij: nl de liefde voor je medemens. De liefde die je zelf in je leven hebt ervaren roept je op om zorg te dragen voor je medemensen.
Liefde vult de rechtvaardigheid met menselijkheid, geeft een surplus aan rechtvaardigheid, daar waar die rechtvaardigheid soms tot wetten en geboden geworden is.

Ik heb het altijd een beetje raar gevonden dat we de gevangenen moesten “verlossen”. Ik dacht niet dat Jezus een soort aanval op de gevangenissen wou, waar we dan met zijn allen de celdeuren zouden openbreken om de gevangenen te bevrijden.
Wel kan ik me vinden in de interpretatie van verlossen dat we gevangenen steeds als mensen blijven zien.
Mensen in de gevangenis komen daar dikwijls in terecht door een hele reeks omstandigheden die hun leven erg bepaalden.
Daar houden we dikwijls geen rekening mee, want: elk mens is toch meester van zijn eigen leven en als er iets misloopt is dat toch eigen schuld. Niet toch?
We zien in hem/haar iemand die gefaald heeft, iemand die straf verdient (eigen schuld dikke bult) en waar we geen medelijden mee hoeven te hebben. Wet is wet.

Gevangenen zijn niet alleen de mensen die achter de tralies zitten, maar ook de mensen die na hun gevangenschap geen mogelijkheid hebben om een nieuw leven te beginnen. Zij blijven gevangenen zolang zij niet volledig gerehabiliteerd worden door de maatschappij.
En in onze maatschappij is het moeilijk het stigma kwijt te geraken.
Familieleden van de gevangenen delen dikwijls in dat stigma: je bent de ouder, kind van iemand die een serieuze fout heeft begaan. Ook zij zitten achter de tralies van miskenning en achterdocht. Of mensen die “gevangen “ zitten in angst, psychische of andere problemen.

Zo iemand niet mijden, maar hem aanspreken en serieus nemen, hem niet veroordelen, maar begrip opbrengen voor zijn nood, daaruit zou voor ons dit vijfde werk van barmhartigheid kunnen bestaan. Op die manier kunnen wij gevangenen bezoeken/bevrijden. Er is barmhartigheid voor nodig om de moed te vinden de gevangenen in hun angst, eenzaamheid, depressie en dwangneuroses op te zoeken. We mogen erop vertrouwen dat we daar niet alleen de gevangene aantreffen, maar een mens. Een mens in wie we Jezus Christus zelf ontmoeten. Onze broeder, onze zuster.

 

Lied om verzoening

hoe kan ik verder leven na
wat ik heb gedaan zal ik mijn fout
verhelen als leugen voortbestaan of
zal ik schuld belijden herstel en
ommekeer die ene kans nog krijgen
waardoor ik mens zijn leer.

hoe kan ik het vergeten wat
mij werd aangedaan zal ik mijn lijden
wreken de weg ten dode gaan of
zal ik ons bevrijden tot beiden zijn bereid
elkander aan te reiken
gekwetste mens’lijkheid

wie zal ons ooit verzoenen als
jij mij niet vergeeft ondanks mijn spijt en
boeten jouw woede voedsel geef wie
zal ons ooit verzoenen als ik mij niet bekeer
na jouw vergevend roepen toch
geen berouw uitspreek

tot wie moet ik mij wenden nu
jij vanuit het graf geen teken meer kunt
zenden geen wenk geen vraag geen straf
wij mogen blijven hopen dat iemand ons verwacht
ons leven wil voltooien met
recht en liefdeskracht.

T: Berre van Tielt M: Mark Joly

 

We zijn blij dat Nick De Ridder bereid is om bij ons te zijn vandaag en te getuigen waar hij nieuwe kansen ervaren heeft en op zijn beurt nieuwe kansen geeft.

Getuigenis Nick: Kansen geven / Kansen krijgen

Goedemorgen iedereen hier aanwezig, graag wil ik jullie allen bedanken om te luisteren naar wat ik nu ga vertellen.
Mijn naam is Nick De Ridder, Gentenaar van 35 jaar. Vader van vier mooie kinderen en verloofd met een geweldige dame die luistert naar de naam Joyce.
Maar voor deze mooiz woorden is er wel een historiek aan voorheen gegaan!
Zelf ben ik geboren geweest in een wieg van zwaar drugsverslaafde ouders waardoor mijn toekomstperspectief direct werd beperkt.
Opgegroeid in instellingen, kraakpanden, uiteindelijk volwassen geworden in de gevangenis.
Het kansrijk opgroeien was niet voor mij weggelegd, het lag niet op mijn pad.
Zo voelde het toch aan, dader van mijn eigen schrijnende jeugdsituatie!
Vandaag wil ik niet te diep in gaan onder welke toestand ik ben ontwikkeld of we zitten hier nog tot morgenvroeg.
Vandaag wil ik het hebben over kansen geven en kansen krijgen.
Ikzelf heb misschien wel 50 kansen gekregen en ze nooit genomen.
Niet omdat ik het niet wou, maar omdat de omgeving waarin ik in verbleef deze kansen niet kon waarmaken.
Veel jongeren die kansarm opgroeien gaan naar school zonder eten of buzzypas.
Hun ouders zijn vaak zodanig sociaal ontsloten dat ze hun kind niet kunnen stimuleren om toch maar braaf op die schoolbank te gaan zitten.
Iedereen is een product van zijn opvoeding en word gevormd door de omgeving waar ze zich in bevinden.
Na jaren van niet assertief kunnen ontplooien ben ik beginnen nadenken over mezelf en hoe het ooit zo ver is kunnen komen?
Lag het aan mijn moeder? De moeder die ik nooit heb gekend, de moeder die mij eigenlijk moest laten voelen wat liefde is of was
Op mijn 14 jaar heeft ze zelfmoord gepleegd door een overdosis methadon te zetten, ze kon haar eigen niet meer in de spiegel bekijken omdat ze geen moeder kon zijn voor haar zoon en dochter.
Lag het aan mijn vader? Die verslaafd bleef aan de harddrugs en een crimineel pad had gekozen omdat hij zich wou profileren met de grote mannen?
Of lag het aan de overheid die het hoederecht had afgepakt van mijn ouders omdat ze niet meer instaat waren om de gepaste zorg voor mij als kind te kunnen dragen?
En mij hierdoor in instituten staken waar het gevoel meer op strafmaat lag dan zorg?
Dat zijn de zaken die de dag van vandaag nog altijd een vraagteken zijn voor mij.
Alhoewel ik het de dag van vandaag niet meer persoonlijk opneem en gewoon het beste van het leven probeer te maken.
Van mijn 35 jaar heb ik er 22 jaar geinstitutionaliseerd geleefd, meer dan 2/3 de van mijn leven werd mijn leven bepaald door de regels van overheiddiensten.
De dag van vandaag ben ik 6 en half jaar vrij uit de gevangenis, mijn slachtoffers heb ik vergoed en een gezin ontwikkeld.
Zonden heb ik gepleegd en hoe schrijnend dat mijn jeugdsituatie ook mocht wezen, daar zijn de slachtoffers niet veel mee. Daar bestaat geen nuance over!
Daarom dat ik de problematiek wil aanpakken… preventie opteert voor detentie.
Wil je bepaalde zaken voorkomen, dan moet je naar de kern gaan en dat is bij de wortel.
Daar waar de emotionele ontwikkeling gevormd wordt, daar waar je wordt voorbereid om een goed persoon te kunnen zijn voor uw geliefden en uw naasten.
Dan komen we uit bij de jeugdjaren. Geen één kind word geboren als misdadiger.
Een misdadiger word gevormd door zijn omgevingen en de keuzes die op zijn pad tegenkomen. 70 % van de gevangenen in ons land zijn kansarm opgegroeid!
Ik behoorde ook ooit tot die 70 % en was ooit één van de schrijnendste jeugddossiers in België.
Om terug te keren bij de jeugd en de ontwikkelingsfase….
Ondertussen werk ik als ervaringsdeskundige buddycoach in de bijzondere jeugdzorg en werk ik aan de verstoorde emotionele ontwikkeling van kwetsbare jongeren uit onze samenleving.
Hoe werk ik hieraan? Door hun talenten te stimuleren zodat er succeservaringen kunnen verschijnen in hun zelfwaardingsbeeld.
Ik deromantiseer de gevangenis en crimineel gedrag door mijn levenservaringen te profileren in hun eigen gedrag.
De jongeren waar ik mee werk voelen zich uitgespuwd door de maatschappij.
Waardoor ze haat ontwikkelen tegen onze samenleving en overheidsdiensten.
Als kind die nooit de kans heeft gekregen om een meerwaarde te kunnen zijn voor onze samenleving, probeer ik nu kansen te geven aan jongeren die in hetzelfde schuitje zitten als ik toen.
Kansen moet je grijpen in het leven en de kracht moet altijd uit jezelf komen.
Liefde, zorg en bekommernis heeft ervoor gezorgd dat ik nu de dag van vandaag hier mag staan.
Als zondaar leg ik mijn ziel bloot om de stigmatisering te proberen doorbreken dat rust op de schouders van jongeren die kansarm ontwikkelen door in situaties te zitten waar ze zelf niet voor hebben gekozen.
De advocaat van de duivel durft men mij noemen, de advocaat van personen die strafbare feiten plegen en hierdoor leed en verdriet teweeg hebben gebracht bij onschuldige mensen.
Mensen die er niets aan kunnen doen, zijn het gevolg van misdadigers die verkeerde keuzes maken in het leven.
Dat probeer ik ook te voorkomen en kruip dan niet in de schelp van mijn eigen slachtofferrol.
De dag van vandaag is de problematiek nog altijd sterk aanwezig en als we die problematiek willen beperken moeten we inzetten op de kern, daar waar alles ontstaat.
Dus ben ik ontzettend blij dat ik nu de kans krijg om hier mijn verhaal te delen, mijn verhaal is niet gegrepen uit een lege doos vol met papiertjes.
Mijn verhaal is waargebeurd en heeft ervoor gezorgd dat ik nu kansen kan geven aan kwetsbare kinderen.
Natuurlijk had ik het anders gewild en mooie jeugdherinneringen overgehouden, maar het lot heeft mijn leven bepaald en van hieruit heb ik kracht de gevonden om met iets negatiefs iets positiefs te doen.
En hoe cliché het ook klinkt, liefde en de kans om iets te kunnen betekenen voor anderen heeft ervoor gezorgd dat ik nu iets kan doen dat van maatschappelijk belang is.

De problematiek aanpakken bij de wortel, daar waar het ooit voor mij begon!
Na deze getuigenis sta ik ook stil bij de mensen die ooit het slachtoffer zijn geweest van een misdaad.
Aub onthoud ook dat ik dit niet goedkeur, dus mocht mijn verhaal bij iemand pijnlijke gevoelens teweeg gebracht hebben, dan spijt mij dat door mijn verhaal hier te delen.
Als ik één advies mag geven, neem het niet persoonlijk op, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Want nooit was het mijn persoonlijke bedoeling om onschuldige personen in hun diepste ziel te raken.
Daarom dat ik ook Vzw Rebron heb opgericht.
Rebron staat voor het herbronnen van kwaliteiten die ooit zijn vastgelopen door situaties in het leven.
Het verhaal achter Rebron staat ook kort en krachtig neergeschreven in een boekje De Grote Ontsnapping.
Onderschreven door de Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne.
Momenteel werkt de vzw uit eigenkracht en is er geen sprake van subsidies.
Dus mochten hier personen aanwezig zijn die deze werking wilt ondersteunen?
Het boekje staat te koop voor 15 euro.
De opbrengst gaat naar het verder uitwerken van een meerjarenplan om op grotere schaal over heel Vlaanderen kwetsbare jongeren te kunnen ondersteunen door ervaringsdeskundige buddycoachen.
Onze visie en doelstellingen kan je ook blijven volgen op sociale media
Bijvoorbeeld FB Vzw Rebron
Nogmaals wil ik jullie hartelijk bedanken om te luisteren naar mijn verhaal want hierdoor krijg ik de kans om meerdere kansen te ontwikkelen voor jongeren die kansloos staan in het leven. Waardoor we hopelijk ook slachtoffers mee kunnen voorkomen.

Mvg
Nick De Ridder

Littekens – Nick De Ridder – YouTube

https://fb.watch/iG6AmXSqhx/

https://www.youtube.com/watch?v=xDtL54pCemI

 

Hier wordt het land gezocht
waar wij gelijken zijn,
niemand apart en geen
kleuren die minder zijn.

Hier wordt de tijd verhaast
dat wij elkaar verstaan, –
handen die wenken en
ogen die opengaan.

Hier wordt de Stem gehoord
die nog niet klinken mag:
mensen die hopen op
ooit hun bevrijdingsdag.

Hier staat een tafel waar
aan ons wordt voorgedaan,
hoe wij genezen van
heersen en misverstaan.

Hier is het woord van Hem
die ons geschapen heeft:
‘Waar is je broeder,
de mens die jou nodig heeft?’

T: Jan van Opbergen M: Jaap Geraedts

 

Uitnodiging tafeldienst

Van alle dagen deze morgen mogen wij aan tafel gaan. We voelen ons verbonden met vele mensen die dat niet in vrijheid kunnen of mogen doen: mensen in gevangenissen, vluchtelingen die onderdak zoeken maar zo moeilijk vinden, de mensen in Turkije en Syrië die hun geliefden, hun huizen en tafels verloren zijn door de aardbeving vorige zondag.
We voelen ons ook verbonden met wie door de dood ons is voorgegaan en steken voor hen de kaarsjes aan. En we steken het solidariteitskaarsje aan voor iedereen die in navolging van Jezus de schouders zet onder een project voor de hemel op aarde. We zingen samen het tafelgebed.

Van alle dagen deze morgen

Danken wij de goede God!
Ja, wij willen voor hem zingen.

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

God, die alles hebt geschapen,
het geheim van het morgenlicht
en de zon hoog aan de hemel,
lucht voor vogels, vrije zielen,
helder water voor de vissen
heel de aarde een mensentuin:
zelf gaf U ons stem en woorden
om te zingen: God is goed.

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

Zoals overal ter wereld,
zoals overal de mensen
met verbazing en ontzag
zeggen wij hier: “Heilig, heilig,
heilig is de Heer van allen,
en gezegend hij die komt.
Heilig is de Heer van allen
en gezegend hij die komt.”

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

Zo gezegend als die ene
is er nooit in heel de wereld,
is er nooit van alle dagen
is er nooit een mens geweest,
nooit een mens geweest als deze:
Jezus, Christus, hij, uw Zoon.
Nooit een mens geweest als deze
Jezus, Christus, hij, uw Zoon.

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

Altijd wist hij waar verdriet was,
wie alleen was kende hij.
Feesten heeft hij opgevrolijkt,
in zijn hand werd water wijn.
Met twee vissen en vijf broden
leerde hij de mensen leven
voor elkaar zo goed als God,
voor elkaar zo goed als God.

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

Hij naast ons. Zijn hele leven
gaf hij weg als een geschenk
tot de dood toe voor zijn vrienden
licht en leven, wijn en brood.

Zo heeft hij de laatste avond
dat hij met hen samen was
zelf het brood voor hen gebroken en gezegd:
“Dit is mijn lichaam. Neem het, eet.
En denk aan mij.”

Vol met wijn schonk hij de beker,
loofde God en gaf hem rond,
“Als je deze beker rondgeeft
deel je in mijn dood en leven,
deel je in mijn nieuw verbond.”

Als wij brood en wijn rondgeven,
delen wij zijn dood en leven,
delen wij zijn nieuw verbond.
Maranatha. Tot hij komt.

Van alle dagen deze morgen,
van heel de wereld deze plaats,
van alle gaven brood en beker,
van alle mensen jij naast mij.

Geest van God, help ons te leven
door dit brood en deze wijn
als die mens van alle mensen:
na deze morgen alle dagen
op deze plaats en waar ter wereld,
van nu af gevend vele gaven,
van alle mensen wij naast Hem.

T: Paul Robbers M: Paul Schollaert

Onze Vader – Vredeswens – Communie – Piano

 

Slotgebed

Te broos

Stop de boodschappen
die al wat kwetsbaar is
en menselijk
ongenadig overroepen.
Leg die denderende wereld
die geen medelijden kent
het zwijgen op.
Voor al die onzichtbaren.
Zij die onderweg gewond
en niet geheeld geraakt zijn.
Die niet zijn geboren
voor een wedloop naar geluk.
Of zich nergens nog
geborgen voelen
in een uitzichtloze jungle.

Luister met de poriën
van je ziel
naar wat soms te broos
voor woorden is geworden.
Houd een zachte lamp aan.
Brand een vuur
tegen de kilte van de tijd.
En wees daar
met stille warmte
en een goddelijk omarmen.

Kris Gelaude

 

Slotlied: Ik wandel

Ik wandel door Gods seizoenen,
het leven een nieuw begin,
een zegening, niet te noemen,
ik wandel, ik leef en ik zing

Om alles wat wordt geboren,
het lied en het mensenkind
en niemand weet van te voren:
hoe ver waait het zaad op de wind?

Om alles wat wordt geschonken,
het leven, de nacht, het licht.
Het water welt uit de bron en
ik open mijn handen en drink.

Wij wand’len door de seizoenen,
vervulling een leven lang,
een zegening niet te noemen.
Wij zingen en zeggen dank.

T: Filip van de Wouwe M: Vic Nees

 

Blijf verbonden met de gemeenschap van Dominicus Gent:
via de nieuwsbrieven: https://www.dominicusgent.be/nieuwsbrief/
via Facebook ( https://www.facebook.com/Dominicus-Gent-324436994242688/)
Abonneer u nu op ons nieuw online platformhttp://Bijlichten.be 
Ga er in gesprek met de auteurs van de filmpjes!

Indien u meent dat voor een bepaald object het auteursrecht van de auteur of zijn/haar erfgenamen, of het recht op afbeelding geschonden werd, neem dan contact op met ons zodat de situatie kan worden rechtgezet.