Lezersbrief van Dominicus Gent naar aanleiding van de heisa rond de Congregatie voor de Geloofsleer

Het Vaticaan heeft gesproken. Kwetsende woorden zijn het.   

En wij?  Wij komen al 39 jaar elke zondag samen, momenteel online.  In onze vieringen gaan mannen en vrouwen voor.  Zij spreken -vanuit een beeld van een omarmende God- over gelijkheid en liefde.  Wij zegenen de vele gestalten van liefde. Ook die tussen een vrouw en een vrouw en een man en een man.

Wij zoeken. Wij stellen vragen. Wij denken na.

Wij zingen. Wij begraven onze dierbare doden.

Wij staan in een lange traditie die  Bijbel en actualiteit verbindt.  Die ons kritisch leert kijken vanuit de zwaksten.

Wij delen een verlangen naar rechtvaardigheid, voor vluchtelingen, voor mensen in armoede.   Voor onze kwetsbare aarde,  waarover de paus hartverwarmend spreekt  in zijn encycliek  ‘Fratelli tutti ‘ (oeps, sorelle vergeten?)

Soms verschillen wij onderling van mening.  Maar dialoog loont. Onze opvattingen,  de vorm en sfeer van onze vieringen evolueerden.  Omdat je leert zwijgen en  luisteren naar wie anders is dan je zelf bent.  Omdat je leert spreken en handelen vanuit mededogen en liefde.

Wij zullen doorgaan.  

De gemeenschap van Dominicus Gent