Kiezels in je schoenen (vastenviering 4)

Dominicus Gent

Viering van zondag 11 maart 2018

Help honger de wereld uit (Broederlijk Delen)

Vierde vastenviering: Kiezels in je schoenen 

 

Welkom jullie allen aan de grote wereldtafel, die we vandaag in de viering willen zien als een Bijbels visioen. Welkom aan Iris en Peter die met ons voorgaan vandaag. De kiezel in onze schoen op deze vierde zondag van de vasten is: Help honger de wereld uit. Het thema van Broederlijk Delen dit jaar. We steken daarvoor  het licht van de Paaskaars aan. En zingen we de vraag: waar is de plaats die vrede lacht.

Lied: Waar is de plaats 

Waar is de plaats die vrede lacht?

Waar wordt aan mensen recht verschaft?

Waar is de God die leven geeft? 

In elke mens die liefde deelt.

 

Ik zoek de plek waar vrijheid heerst,

waar elke mens van angst geneest,

ik zoek de God die armen heelt,

in elke mens die liefde deelt.

 

Ik zoek het land dat vreugde heet,

vrij van geweld en oorlogsleed,

ik zoek de stad waar God regeert,

 

in elke mens die liefde deelt.

Hier is de plaats die vrede lacht,

hier wordt aan mensen recht verschaft,

 hier is de God die leven geeft,

in elke mens die liefde deelt. 

t&m. Berre van Thielt, De scala van de vrede, cd Pax Christi Vlaanderen, 2006

 

EVANGELIE Johannes 6,1-13                                                                                     

Daarna begaf Jezus zich naar de overkant van het meer van Galilea, bij Tiberias. Een grote menigte volgde Hem, omdat zij de tekenen zagen die Hij aan de zieken deed. Jezus ging de berg op en zette zich daar met zijn leerlingen neer. Het was kort voor Pasen, het feest van de Joden. Toen Jezus zijn ogen opsloeg en zag dat er een grote menigte naar Hem toekwam, vroeg Hij aan Filippus: “Hoe moeten wij brood kopen om deze mensen te laten eten?” – Dit zeide Hij om hem op de proef te stellen, want zelf wist Hij wel wat Hij ging doen. – Filippus antwoordde Hem: “Wil ieder ook maar een klein stukje krijgen, dan is voor tweehonderd denariën brood nog te weinig.” Een van zijn leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, merkte op: “Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen, maar wat betekent dat voor zo’n aantal?” Jezus echter zei: “Laat de mensen gaan zitten.” Er was daar namelijk veel gras. Zij gingen dan zitten; het aantal mannen bedroeg ongeveer vijfduizend. Toen nam Jezus de broden en na het dankgebed gesproken te hebben, liet Hij ze uitdelen onder de mensen die daar zaten, alsmede de vissen, zoveel men maar wilde. Toen ze verzadigd waren zei Hij tot zijn leerlingen: “Haalt nu de overgebleven brokken op om niets verloren te laten gaan.” Zij haalden ze op en vulden van de vijf gerstebroden twaalf manden met brokken, welke door de mensen na het eten overgelaten waren. Toen de mensen het teken zagen dat Hij gedaan had, zeiden ze: “Dit is stellig de profeet die in de wereld moet komen.” Daar Jezus begreep, dat zij zich van Hem meester wilden maken om Hem mee te voeren en tot koning uit te roepen, trok Hij zich weer in het gebergte terug, geheel alleen.

 

Help honger de wereld uit

Help honger de wereld uit is het thema van deze Broederlijk Delen campagne met focus op de situatie in Oeganda. Wie zich graag wil verdiepen in de problematiek vindt degelijke en uitgebreide informatie op de website van BD. http://www.broederlijkdelen.be/nl

We beperken ons in deze viering tot het aanbieden van Oegandese koffie straks bij de koffiestop. Hier vooraan op de tafel staat alvast een pakje Oxfam koffie, straks te koop in de wereldwinkel.  En het groene plantje is een heus koffieplantje dat in haar biotoop Oeganda kan uitgroeien tot een sterke, vruchtdragende plant.

We willen vandaag stilstaan bij het wereldwijde probleem van honger, rechtvaardige voedselverdeling en behoud van de aarde aan de hand van haalbare stappen hier in onze leefwereld. Daarvoor hebben we Iris en Peter uitgenodigd. Zij zullen ons straks iets vertellen over het hoe en waarom van hun keuze om veganistisch te leven.

Een beetje voorspelbaar: in een viering rond hongerproblematiek luisteren naar een evangelielezing waarin op wonderbaarlijke wijze een grote massa mensen te eten gegeven wordt en waar, klap op de vuurpijl, nog een veelvoud aan voedsel overschiet. Vijf broden en twee vissen aan de start, twaalf manden met brokken over aan het einde van de maaltijd. De deskundigen die zich vandaag buigen over de honger in de wereld moeten stiekem toch eens dromen van zo’n scenario. Helaas, er is tot nader order geen wonderverhaal van die aard bekend in onze tijd.

In Jezus’ tijd moet het gebeuren aan het meer grote indruk gemaakt hebben. We vinden het verhaal van de broodvermenigvuldiging bij alle vier de evangelisten. Deze broodverhalen hebben al een voorloper in het Oude Testament. Het tweede boek Koningen vertelt over de profeet Elisa. Ook hij geeft, net als Jezus, de opdracht om aan de menigte eten te geven. Twintig gerstebroden zijn er te verdelen. De knechten geloven er niet echt in, maar zie, ook daar krijgt iedereen voldoende te eten. Méér dan genoeg zelfs want ook daar is overschot. En er zijn nog wel meer wonderlijke verhalen in de Bijbelse traditie: denk maar aan het manna dat uit de hemel viel toen Mozes de Israëlieten door de woestijn leidde.

Het zijn stuk voor stuk verhalen over mensen die in de miserie zitten: hongersnood, op de vlucht, geen plek om veilig te leven, nauwelijks overleven. Tot op vandaag, niets nieuws onder de zon. Sporen de Bijbelse verhalen ons dan aan om te wachten op een wonder? Uitkijken naar dé ultieme truc om bv het hongerprobleem uit de wereld te helpen? Ik denk het niet: vandaag niet en toen niet.

Meer nog dan bij de andere evangelisten speelt bij Johannes het gegeven van het grote debacle, corrupte machthebbers, de belofte op goed leven die maar niet ingelost wordt. ‘Pasen’ wil maar niet tot volle wasdom komen. In zo’n situatie kan het helend zijn de verhalen te horen uit de traditie waarin ons verteld wordt over genoeg voor allen én over overschot dat bewaard mag worden opdat alle mensen het nodige voedsel zouden ontvangen.

Als ik het verhaal lees van Elisa en de 20 gerstebroden, of het verhaal van Jezus en de broodvermenigvuldiging, word ik getroffen door de creativiteit én het handelen. Blijkbaar is het toch mogelijk om in uitzichtloze situaties mensen in beweging te zetten. De berichten  vandaag over de hongersnood in sommige Afrikaanse landen, over het gebrek aan noodhulp in Syrië en andere oorlogsplekken of de alarmerende feiten rond het klimaat en het behoud van deze aarde … maken ons moedeloos en soms wanhopig, verlammen ons. En toch … ik mag de Bijbelse verhalen beluisteren –  niet alleen in het licht van de actuele doemscenario’s – maar zeer zeker  ook met overal om mij heen, nieuwe en duurzame initiatieven waar enthousiaste mensen zich voor inzetten. Ik mocht enkele maanden geleden al het verhaal van Iris en Peter beluisteren. Met dit relaas in mijn achterhoofd (en in mijn hart) kan ik mij het wonderverhaal van de broodvermenigvuldiging een beetje meer toe-eigenen. Kan ik, staande in een lange traditie (gelovige, christelijke traditie), de moed opbrengen om te zeggen: er is een andere wereld mogelijk – we kunnen andere accenten leggen, ommekeer bewerkstelligen, opstaan. Laten we met elkaar de moed vinden om te breken, het brood en alles wat nodig is om die droom van goed leven handen en voeten te geven.

Dat ik aarde zou bewonen … In dit lied van Oosterhuis wordt die droom uitgezongen. 

Dat ik aarde zal bewonen,
niet op vleugels als een arend,
niet in schemer als een nachtuil,
niet kortstondig als een bloem,

niet op vinnen onder water,
niet gejaagd en niet de jager,
niet op hoeven, niet op klauwen,
maar op voeten, twee

om de verte te belopen,
om de horizon te halen,
en met handen die wat kunnen,
kappen, ruimen, zaaien, oogsten,

met een neus vol levensadem,
met een buik vol van begeren,
met een hoofd niet in de wolken,
wel geheven naar de zon

om te overzien die aarde,
haar te hoeden als een kudde,
haar te dienen als een akker,
en te noemen bij haar naam.

Dat ik ben niet meer of minder,
dan een mens, een kind van mensen,
een van velen, een met allen,
groot en nietig, weerloos vrij,

om te zijn elkaar tot zegen,
om te gaan een weg van dagen,
liefdes weg, die ooit zal leiden,
naar een menselijk bestaan.

 

GETUIGENIS van Iris en Peter over hun keuze voor veganisme

Goede morgen,

Wij zijn Iris en Peter en hebben 2 kinderen, Ilina van bijna 5 jaar en Ibo die juist 2 is geworden.

Anderhalf jaar geleden zijn wij een bijzonder reis begonnen. Een culinaire reis. En niet zomaar een. Een reis van bewustwording, kennis, ontdekking en handelen.

Aandacht voor ecologie, mensenrechten en dierenrechten hebben we al langer maar dit alles werd op zijn kop gezet door 1 specifieke trigger: Net voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 bracht Leonardo Dicaprio de documentaire “Before the Flood” uit, met als bedoeling ons bewust te maken van de destructieve invloed van de mens op deze wereld. Deze film heeft uiteindelijk 2 effecten gehad op ons: we kochten een maand later een elektrische wagen maar nog veel ingrijpender: we begonnen naar documentaires te kijken over de impact van onze eetgewoontes.  Vele “romantische” avonden lazen we samen wetenschappelijke studies.

We leerden volgende zaken:

* Specialisten zijn tot de consensus gekomen dat onze consumptie van dierlijke producten een grotere impact heeft op de opwarming van de aarde dan onze transportkeuze! Dit komt doordat onze veestapel en zeker koeien een gigantische hoeveelheid methaan uitstoten.  Maar ook het platbranden van regenwouden om plaats te maken voor vee en hun voedsel zijn een groot probleem.

* Naast broeikasgassen zorgt onze consumptie van vlees, vis en zuivel nog voor vele andere ecologische tragedies, zeker nu we met zoveel mensen op onze aardbol leven. Denk maar aan de tonnen uitwerpselen die waterlopen en oceanen bevuilen. Volgens simulaties is het tevens mogelijk dat onze oceanen tegen 2050 leeggevist zijn.

* Behalve ecologische tragedies is er meer: onze overconsumptie van dierlijke producten heeft gevolgen voor onze medemens. In het kader van deze viering zullen we  invloeden bespreken ivm hongersnood en watersnood.

Ons eerste topic is water. Water is absoluut essentieel voor de mens. De hoeveelheid bruikbaar water wordt schaarser en schaarser in vele gebieden (mede door de opwarming van de aarde).

Realiseer je dat voor de productie van een stuk biefstuk van 200g bijna 4000L water nodig is. Dit is zowel het waterverbruik van het dier zelf als het waterverbruik voor de voeding van het dier en de verwerking van het vlees.

Eenzelfde hoeveelheid soja die een vleesvervanger is vraag slechts 360L.

Ons tweede punt is ons grondgebruik. Laten we dit even visueel voorstellen.

Als dit (in het groen) het grondgebruik is die een persoon kan voeden die volledig plantaardig eet of veganistisch eet, dan is het grondgebruik om een vegetariër te voeden 3x groter, maar het grondgebruik om een alleseter te voeden is maar liefst 18x groter dan bij de veganist. Dit verschil is enorm. Hoe komt dit?

Bij ons vleesgebruik moet men zowel de grond rekenen die gebruikt wordt om het dier groot te brengen maar ook alle grond die gebruikt wordt om dit dier te voeden.

Een dier is daarenboven een zeer calorie-inefficiënte manier van eten in die zin dat men bijvoorbeeld 8 tot 12kg granen nodig heeft om 1kg vlees te verkrijgen.

Wetenschappers hebben uitgerekend dat indien alle mensen plantaardig zouden eten, er voldoende eten zou zijn om de volledige wereldbevolking correct te voeden met de huidige oppervlakte aan akkerlanden.

Ten slotte ons derde punt.

In vele gebieden waar er ondervoeding heerst zoals Zuid-Amerika en ook Ethopie zijn er enorme hoeveelheden akkerlanden met een monocultuur van soja, tarwe of mais. In plaats dat al dat voedsel minstens gedeeltelijk naar de plaatselijke bevolking gaat, wordt dit aan vee gevoed die dan weer voornamelijk een kleine hoeveelheid mensen zoals u en ik in het Westen zal voeden.

Deze 3 punten hebben een grote invloed op de voedselongelijkheid en hongersnood in de wereld. Maar hier wordt maar zelden over gecommuniceerd. Zelfs op de site van Broederlijk Delen, bijvoorbeeld, vinden we hiervan bitter weinig terug. Dit vinden we een gemiste kans.

Al de argumenten waar we op gestuit zijn tijdens ons onderzoek naar de gevolgen van ons” carnisme” zijn zo overweldigend overtuigend dat het voor ons een logische keuze was om onze dierlijke producten te minderen. Maar in het begin was er toch nog een groot struikelblok, namelijk de effecten op onze gezondheid. Zijn we niet bijna allemaal opgegroeid met het idee dat in een evenwichtig eetpatroon vlees en vis noodzakelijk zijn? En het zinnetje “melk is goed voor elk” klinkt nog steeds in onze oren. Veganisme vonden we dan ook extreem.

Maar hoe meer research we deden, hoe meer we tot de conclusie kwamen dat de waarheid eerder omgekeerd was, namelijk dat een gezond en evenwichtig plantaardig eetpatroon leidt tot minder kans op allerlei aandoeningen zoals te hoge cholesterol, hoge bloeddruk en andere hart- en vaatziekten, overgewicht en obesitas, diabetes type 2 en andere.

Zoals al eerder vermeld zijn er de andere voordelen zoals – lagere uitstoot van broeikasgassen, – minder waterverbruik; – helpt honger de wereld uit.  En dan hebben we het nog niet eens gehad overhet antibioticamisbruik dat resulteert in antibioticaresistentie en dierenleed (denk maar aan de video’s van dierenmishandeling die er de laatste tijd uitgelekt zijn).

Daarenboven, we hoeven niet te wachten tot er wetten en regels komen, we kunnen zelf elke dag opnieuw beslissen wat we eten. Waarom zou men het dan niet proberen?

Allemaal goed en wel, maar hoe vertaal je dit alles in de realiteit. Ik heb me helemaal ondergedompeld in de plantaardige keuken. Eerst en vooral zijn we zelf voornamelijk plantaardig beginnen eten en toen alles op punt stond hebben we er ook onze kinderen bij betrokken. Ik ben in die mate geïnteresseerd geworden in voeding dat ik dit jaar een opleiding voedingsdeskundige aan het volgen ben.

In het dagelijkse leven eten we nu dus als gezin hoofdzakelijk plantaardig thuis, maar buitenshuis eten we wel nog melkproducten en eieren of maw vegetarisch aangezien we beseffen dat het voor velen nog niet evident is om veganistisch te koken en we geen last willen zijn voor onze vrienden en familie.

Wat zijn nu onze belangrijkste voedingsproducten: Groenten, granen, peulvruchten, fruit, zaden en noten. En nee, we eten niet enkel sla en tomaat..

In het begin lijkt het een restrictieve manier van eten maar wanneer men wat meer de knepen van het vak kent is het juist omgekeerd. We hebben vele nieuwe voedingsmiddelen leren kennen en zodoende zijn we juist gevarieerder gaan eten.

De eerste vraag die we vaak krijgen is: waar halen jullie dan jullie eiwitten van? In realiteit is dit heel gemakkelijk. De gezondste eiwitrijke bronnen zijn peulvruchten zoals kikkererwten, bonen en linzen maar ook soja (in de vorm van tofu, tempeh, of edamame). Andere eiwitrijke producten zijn seitan oftewel tarwe-eiwitten, bepaalde granen zoals quinoa en noten. Er bestaan ook allerlei vleesvervangers zoals burgers, vegetarisch gehakt, vegetarische kipstukjes enzovoort maar hierbij moet men wel opletten want hier zijn vaak veel zout en andere additieven aan toegevoegd.

Melkproducten zijn heel gemakkelijk te vervangen door alternatieven op basis van soja, haver of amandel die kunnen verrijkt zijn met calcium en best zonder toegevoegd suiker.

Een “vis”smaak kan verkregen worden door bereidingen met zeewier en de omega 3 van de vette vis zijn makkelijk te vervangen door gemalen lijnzaad, noten of hennepzaad en eventueel een supplement op basis van algenolie.

Het enige supplement dat we echt moeten nemen is vit B12. Voor velen is dit een argument dat volledig plantaardig eten niet natuurlijk zou zijn. Maar niets is minder waar, want vit B12 zit in overvloed in aarde en bronwater. Maar door onze hygiënische manier van leven en ons behandeld drinkwater, is onze enige bron van vitB12 tegenwoordig inderdaad vlees (al krijgen de dieren zelf vaak ook supplementen vit B12 omdat zelfs zij minder en minder vaak gras grazen).

Persoonlijk, nu we weten wat het is om bijna volledig plantaardig te eten, vinden we het helemaal niet meer extreem. En we hebben er persoonlijk ook positieve gevolgen aan over gehouden. Iris haar zwangerschapskilo’s zijn er gemakkelijker afgegaan en onze slechte cholesterol is op een jaar tijd bijna gehalveerd. Aangezien we dit avontuur samen zijn aangegaan heeft het ook onze relatie versterkt. Maar het belangrijkste is het gevoel dat we meer leven in lijn met onze waarden en normen en dus een beter voorbeeld zijn voor onze kinderen.

Om af te sluiten willen we jullie graag uitnodigen om af en toe plantaardig te eten. Indien jullie hiervoor praktische inspiratie zoeken dan kan dit op de site van de vzw EVA. http://www.evavzw.be/

Maar jullie mogen ons gerust ook aanspreken na de viering.

 

Lied Om herscholing

Om herscholing in wijsheid bidden wij,

om kennis die tot leven strekt,

om vaardigheid tot vrede

en bekwaamheid tot bevrijding.

Daarom bidden wij om een nieuw gevoel voor taal

in het luisteren naar verdrukten en minderheden.

Dat wij een scherp gehoor ontwikkelen voor de taal

van profeten en bevrijders.

Dat wij diep geraakt en wezenlijk veranderd worden

door de noodroep van de machtelozen,

door het stil protest van alle sprakelozen.

Om een nieuwe kennis van de natuur bidden wij.

Dat wij leren kiezen tussen scheppen of vernielen.

Dat wij de opslagplaatsen van de dood ontmaskeren

en onze strijd niet staken voor een menswaardig leefmilieu.

Om een nieuwe methode van rekenen bidden wij.

Dat wij ons oefenen en bekwamen

in het vermenigvuldigen door te delen.

Dat uitgerekend het gebaar van breken en delen

het teken wordt van overleven.

Dat ooit het Laatste Avondmaal van Jezus

de Eerste Overvloed van allen wordt.

Jan van Opbergen

 

 

Uitnodiging om een inspirerende gedachte op te schrijven

Hoe help je honger de wereld uit? Het is een vraag die ons kan bezwaren als een onmogelijke opdracht. Het is ook een vraag waar vele antwoorden op gegeven worden, vele meningen over zijn. Het is geen of-of verhaal maar een uitdaging waar we allemaal misschien kleine of grote ideeën over hebben, inspiraties die opgekomen zijn tijdens de viering of zaken die we al een hele tijd aan het doen zijn of proberen.

We vragen om op het kaartje dat op je stoel lag een of enkele gedachten op te schrijven  en na de viering vooraan in de mand te leggen.

“Nadat alle mensen voldoende voedsel gegeten hadden waren er vele manden brood over”. We verzamelen de inspiraties die jullie neerschreven als de overschotten in een grote mand hier vooraan bij de tafel:  als voedsel voor de ziel.

*

Lokaal geproduceerd voedsel consumeren. Zeker geen voedsel verhandelen en eten uit oorlogsgebieden: niets uit Israël. Niets verkwisten.

Een eerlijker verdeling tussen rijken en armen zodat iedereen brood op tafel krijgt.

Meer delen, in gemeenschap leven (plantaardige voeding) en onafhankelijk (los van de vervuilende voedselindustrie). Maar toch de lokale boeren steunen: ‘terug meer in verbinding met de natuur’.

Minder consumeren, seizoensgebonden, zo wordt er minder weggesmeten. Eet wat je nodig hebt, deel, steun lokale buren, eet met de natuur mee en geniet.

De moed om met mijn (volwassen) kinderen dit onderwerp aan te kaarten. Ook naar gebruik van antibiotica – wat ik heel delicaat vind om hen daarover te bevragen – omwille vooral voor gezondheid van kleinkinderen. Wil me daarover zelf nog dieper informeren.

Minder naar grootwarenhuis gaan.

Een solidaire vastensappenweek. Niet om af te vallen! Maar om solidair stil te staan bij honger, genoeg, te veel, overvloed.

Door bewust om te gaan met wàt ik eet.

Door te consuminderen (wat in onze Westerse setting helemaal niet evident is).

Geen voedsel meer weggooien. De overschot kunnen we delen met “hongerigen” in de buurt. Uit de overschot kunnen we leren bescheidener te zijn in onze verwachtingen.

Als alleenstaande is het moeilijk om kleine verpakkingen te vinden in de winkel. (3 dagen hetzelfde  eten is wat te veel van het goede ;-). Misschien is het wel een oplossing dat buren of alleenstaanden voor elkaar zouden koken? Dus we delen ons eten (geen overschot die verloren gaat) en we hebben  nog een gezellige avond erbij.

De bede ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ kunnen we als christen eigenlijk niet bidden zonder ervoor te zorgen dat ook alle anderen hun ‘dagelijks brood’ kunnen eten. Anders zijn we min of meer hypocriet.

Zakelijke informatie over deze thematiek zoveel mogelijk verspreiden.

Volop die mensen steunen, die nu reeds kansen bieden in de ontwikkeling in het Zuiden. Vrouw opleiden want zij is de kracht van de wereld. Niet opgeven.

Deelnemen en eventueel meewerken aan lokale en korte voedingsketens.

Rechtvaardige prijzen voor landbouwers.

Herverdelen, maar hoe?

Minder eten in het Westen.

Regionaal en seizoensgebonden eten

Beter verdelen

De schone deugd van de matiging: niet altijd iets moeten knabbelen, snoepen, eten, drinken,…

Bewuster stilstaan bij de vraag: wat heb ik nu echt nodig? Wat ik dan minder uitgeef voor mezelf delen met armen.

Mijn aandacht ging momenteel vooral naar de Rohingya (verdreven uit Myanmar)

Veel insecten, wormen, enz. kunnen ook gebruikt worden!

Kleinere porties vlees in winkels aanbevelen, ik eet meestal 2 à 3 keer van de portie voor 1 persoon!

Ik wil proberen om de positieve en vernieuwende initiatieven van jongeren meer kenbaar te maken. Bvb. 100 Vlaamse jongeren die een eigen klimaatakkoord schrijven en dit op het bureau van president Macron willen brengen.

Tevreden zijn met minder.

Meer delen in onze buurt.

Vegetarisch of veganistisch eten is inspirerend.

Etienne Vermeersch voorspelde jaren geleden de catastrofe die zich nu verder voltrekt als gevolg van onze welgekozen overbevolking. Er rust een verpletterende verantwoordelijkheid bij ‘kerken en religies’ die dit proces in de foute richting stuurden door een onbezonnen en onrealistisch verbod op geboorteplanning. Jezus diende maar 5000 man te voeden, wij miljarden.

Meer plantaardig leven  –  Eerlijke prijzen   –   Betere verdeling van de voedingsmiddelen wereldwijd   –    Vermijden van oorlog   –    Verspilling vermijden

Minder vlees eten.

Verantwoordelijken hun verantwoordelijkheid doen opnemen zodat corruptie verdwijnt en aan de armen toekomt waar ze recht op hebben.

Bewustzijn van voedsel teveel en voedsel tekort doet ‘anders’ eten – en verhoogt zo het verlangen naar ‘soberheid’ en verhoogt de ‘smaak’.

Voedsel met respect behandelen.

Eventueel met verschillende mensen samen eraan beginnen – eventueel bij elkaar thuis… of eens op restaurant?! Om elkaar te stimuleren en te bemoedigen…. Want het vraagt meer werk en tijd om bvb. verschillende groenten per maaltijd klaar te maken.

Als we ook nog het biologische aspect zouden er bij nemen, zou de aarde er nog beter aan toe zijn!

Ervoor zorgen dat voedselstromen op een ‘veilige’ manier ter plaatse komen: gecontroleerde stromen/ apolitieke transporten.

Een belangrijk hulpmiddel zijn de vele landbouwprojecten in de gebieden met hongersnood- o.a. nieuwe methodiek.

De overbevolking stoppen door mensen beter te informeren!

Op microniveau: eigen voedingsgewoonten bewust aanpassen (cfr. Inbreng Iris en Peter) en ook ‘delen’ met vrienden en kennissen.

Op macroniveau: hoe moeilijk ook, toch een visie blijven verkondigen, dat rechtvaardigheid moet gebeuren, bvb. in Afrikaanse landen, eigen voedselproducten, weg met de ondersteuning van dictaturen.

In elk geval door zelf te versoberen en door bewuster te kiezen wat ik eet.

Niets verkwisten. Geen overmatig gebruik van voedsel en drinken. Hulp verlenen aan armen door personen van wie we zeker zijn dat het bij de armen terechtkomt.

De honger, armoede, onderdrukking, de oorlog uit de wereld helpen door de liefdeloosheid te overwinnen, door zuivere, goddelijke Liefde, de andere wang aanbieden, die van de Liefde.

De honger de wereld uit… misschien beginnen met de nood van de mensen die wij kennen… in onze straat, dorp … of mensen die op ons pad komen en misschien slechts 1/10 zich kunnen permitteren in vergelijking met wat wij kunnen.

Verdelen (Politiek)

Mij beperken tot slechts 2x vlees eten per week.                                                            Zoveel mogelijk lokale producten kopen.                                                                        Deze dingen verkondigen aan anderen.

Volgens Nobelprijswinnaar Amartya Sen zijn de hongersnoden van de voorbije 150 jaar nooit te wijten geweest aan onvoldoende voedselproductie, maar aan politieke en economische toestanden. Er was altijd voldoende voedsel, maar het geraakt niet bij de mensen (of de mensen niet bij het voedsel). Meer voedselproductie of andere voedingspatronen lossen het hongerprobleem niet op, als niet overal degelijk functionerende democratieën ontstaan.

De belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood is oorlog! Als we de oorlog uit de wereld helpen, zal de honger vanzelf verdwijnen! Maar hoe de oorlog uit de wereld helpen?

Honger de wereld uit: -> ondersteun de kleine plaatselijke boeren                                    ->produceer (plantaardig) voor de lokale markt                                                              ->denk en eet weer in de seizoenen (geen tomaten in de winter)

Bewustmaking!!! Delen.   De goeie oude spaarpot terug gebruiken en schenken aan …. Waar nodig. Begin bij jezelf en straal uit!

Overschotten van brood, patisserie …. Ophalen bij bakkers (gebeurt al) en brengen naar de Voedselbank en gezinnen die in armoede leven.

Structuren moeten veranderen.

Geen eten weggooien!

Als je vlees/vis consumeert: dagelijkse portie van 100 à 200 gram niet overschrijden.

Verlanglijstje voor verjaardag, kerst, nieuwjaar: cadeaubon Oxfam, geschenk gaat naar ontwikkelingsland en niet naar jezelf.

Financiële steun.

Lokaal geproduceerd voedsel consumeren.

 

TAFELDIENST

Wie heeft brood genoeg om de wereld te voeden? Het visioen hiervan en de zending om dit te doen werden lang geleden in ons hart geplant. Honger uit de wereld helpen: het is mensenwerk en het is een christelijk verlangen dat ons blijft aanvuren.

We laten ons inspireren, zoals elke zondag, door de woorden en gebaren van Jezus Christus. We gaan aan tafel. We steken de kaarsen aan voor wie niet meer bij ons zijn maar wie we in liefde blijven gedenken. En we steken de kaars aan die onze solidariteit uitdrukt met iedereen die verbonden is met onze gemeenschap in heel de wereld.

 

Tafelgebed

Wie heeft brood genoeg

Wie heeft brood genoeg

voor zo grote hongerige menigte?

Woord dat zegt wat liefde is,

en weer zegt: de aarde delen,

recht is liefde, brood voor velen

God is brood is mensenrecht?

Woord van God, God in ons, hou aan.

Eeuwig woord, alledagenwoord,

doe ons verstaan.

Hongerdood genoeg

voor zo grote goddeloze menigte.

Hand die kan wat liefde is,

maar niet doet: de aarde delen,

nieuwe levensbomen telen

God de hand die mensheid voedt?

Hand, doe goed. God in ons, hou aan.

Kinderhand, grotemensenhand,

breng dood tot staan.

Mensengeest genoeg

voor zo grote mensgeworden menigte.

Geest die weet wat liefde is,

en volvoert: de aarde delen

hoeveel liefde zal het schelen

of er God of niet-god is?

Mens, doe goed. God in ons, hou aan.

Levensgeest, allemensengeest,

vuur liefde aan.

Wie is God genoeg

voor zo grote hongerige menigte?

H.Oosterhuis / A.Oomen

 

Vredeswens

Vrede kan maar blijvend en echt zijn als die voor alle mensen is. Laat ons wakker blijven en aandacht geven aan de verbinding met al wie ver weg is, ver van onze ogen, maar niet ver van ons hart. Geven we elkaar hiervan een teken

 

Slotgedachte

Nadat alle mensen voldoende voedsel gegeten hadden waren er vele manden brood over. We verzamelen de inspiraties die jullie neerschreven als de overschotten in een grote mand hier vooraan bij de tafel:  als voedsel voor de ziel.

Laten we mekaar dan zegen toezingen van de Levende, vragen om behoed te worden, vrede en licht op ons pad te vinden.

 

 

Zegen  

De Levende zegene en behoede u.

De Levende doe zijn aangezicht over u lichten,

en zij u genadig.

De Levende verheffe zijn aangezicht over u,

en geve u vrede.

Zegen ons en behoed ons,

doe lichten over ons uw aangezicht

en wees ons genadig.

Doe lichten over ons uw aangezicht

en geef ons vrede.

 

Trui deed de Koffiestop (voor Broederlijk Delen). Bedankt Trui.

 

Marie-Ann en Jan verbroederen bij de koffie…