Dominicus Gent

Kerstviering 2020

Vrijdag 25 december 2020, online

 

 

Welkom op deze mooie Kerstochtend. We hadden je graag uitbundig en live  begroet op dit feest van Kerstmis, hier in deze Blaisantkerk.  Jullie,  het hart van deze gemeenschap die we wekelijks mogen ontmoeten, aan wiens engagement en vriendschap we kracht ontlenen en veel vreugde beleven. Op een dag als deze begroeten we ook graag de bredere familie: kinderen en zelfs kleinkinderen. Hopelijk hebben sommigen van jullie ook de digitale weg gevonden?  Laat je eens horen. Zet je micro eens aan en zeg  hallo en zwaai: zodat we jullie zien zitten. Welkom: we zijn blij dat je erbij  bent vandaag. En tenslotte evenzeer welkom aan wie er misschien voor het eerst bij is of recent de weg gevonden heeft naar de Dominicuskerk, aan jij  die er af en toe kan bij zijn

Op deze 25 december 2020 vieren we eens te meer het onverwoestbaar geloof  in het leven, in het licht dat ook in het diepste donker doorbreekt.  We zien het doorheen de geschiedenis telkens opnieuw gebeuren: in de meest moeilijke omstandigheden vinden zelfs schijnbaar weerloze mensen de kracht om het tij te doen keren. En soms zijn het juist die omstandigheden die helpen inzien en realiseren: hier is echt iets scheef gegroeid dat moet veranderen. Dat geeft hoop, ook in de context  van vandaag waarin weinig nog vanzelfsprekende lijkt.  Heel wat mensen zien af en kunnen zich herkennen in het verhaal van Jozef en Maria. We voelen ons met hen verbonden in dit uur. En tegelijk zetten velen zich extra in voor de zorg voor de gekwetste medemens. We ervaren dat God zegen op hen rust. We vragen God dat hij ook op ons zijn licht laat schijnen. We ontsteken de Paaskaars en de 4 kaarsen van de adventskrans.

En we heten samen het kind Jezus welkom. We zingen: Nu sijt wellecome. Welkom kind, ook al ben je van den vreemde, ook al is jouw moeder ongehuwd, we willen zingen, en iedereen mag het horen: Jezus is geboren, Kyrieleis.

Nu zijt wellekome Jesu, lieve Heer,
Gij komt van alzo hoge, van alzo veer.
Nu zijt wellekome van de hoge hemel neer.
Hier al in dit aardrijk zijt Gij gezien nooit meer.
Kyrieleis.

 

KERSTVERHAAL Lucas 2, 1-20

1 In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk.  2 Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrië was.  3 Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten inschrijven.  4 Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazareth naar Judea, naar de stad van David, Betlehem geheten,  5 om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloofde, die zwanger was.  6 Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden;  7 zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.  8 In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten.  9 Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden omstraald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen.  10 Maar de engel sprak tot hen: ‘Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk.  11 Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.  12 En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.’  13 Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheerlijkten God met de woorden:  14 ‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.’  15 Zodra de engelen weer van hen waren heengegaan naar de hemel, zeiden de herders tot elkaar: ‘Komt, laten we naar Betlehem gaan om te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons heeft bekend gemaakt.’  16 Ze haastten zich er heen en vonden Maria en Jozef en het pasgeboren kind, dat in de kribbe lag.  17 Toen ze dit gezien hadden, maakten ze bekend wat hun over dit kind gezegd was.  18 Allen die het hoorden, stonden verwonderd over hetgeen de herders hun verhaalden.  19 Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en overwoog ze bij zichzelf.  20 De herders keerden terug, terwijl zij God verheerlijkten en loofden om alles wat zij gehoord en gezien hadden; het was juist zoals hun gezegd was.  21 Nadat de acht dagen voorbij waren en men Hem moest besnijden, ontving Hij de naam Jezus, zoals Hij door de engel was genoemd voordat Hij in de moederschoot werd ontvangen. 

 

Uit uw hemel zonder grenzen
komt Gij tastend aan het licht,
met een naam en een gezicht,
even weerloos als wij mensen.

Als een kind zijt Gij gekomen,
als een schaduw die verblindt,
onnaspeurbaar als de wind,
die voorbijgaat in de bomen.

Als een vuur zijt Gij verschenen,
als een ster gaat Gij ons voor,
in den vreemde wijst uw spoor,
in de dood zijt Gij verdwenen.

Als een bron zijt Gij begraven,
als een mens in de woestijn.
Zal er ooit een ander zijn,
ooit nog vrede hier op aarde?

Als een woord zijt Gij gegeven,
als een nacht van hoop en vrees,
als een pijn die ons geneest,
als een nieuw begin van leven.

(Oosterhuis – Floris van der Putt)

 

KERSTSTAL

Het lied bezingt hoe Gods rijk grenzeloos is:  we mogen ongelofelijk veel verwachten en toch komt hij heel voorzichtig tot ons, tastend en vertrouwd als een van ons: met een naam en een gezicht, even weerloos als wij mensen. Hij weet van de dood die alles scheidt en leeg maakt.

Het kind van de ongehuwde ouders, Jozef en Maria, komt extra weerloos te wereld: in een stal, maar geen lege stal. Gelukkig slagen Jozef en Maria erin om zich zo ver van huis, toch nog  warm te omringen.  Er is heel wat volk bijeen in die stal.

We willen dat hier ook graag zo hebben voor de stal onder de kerstboom, maar daarvoor hebben we de hulp van de kinderen nodig. Hallo kinderen: we willen van jullie horen wie allemaal in onze kerststal moet zijn…

 

LICHT

Met al wie door de kinderen hier zijn samengebracht in de stal wordt het daar al goed warm. En iedereen voelt: het is niet zomaar gewoontjes wat hier gebeurt.  Dit kind is van God gezonden.

Na een slopende reis, ver van huis, moe en zonder onderdak weggestuurd door de mensen van de stad kwamen Maria en Jozef hier aan.  Je zou van minder moedeloos worden. Maar kijk nu: het kindje Jezus is geboren.  Het ligt veilig in de kribbe,  de mama en de plus-papa stralen, de herders hebben werk te doen maar willen dit niet missen en zijn er bij. Hier breekt licht door, de belofte van een beter leven en hoop op toekomst  groeit bij al wie het zien kan. Ook de koningen hebben ervan gehoord en zijn al onderweg  van verre. We horen Engelen zingen en willen hier zelf ook wat van dat licht  ontsteken. We steken een kaarsje aan voor bij de stal  en hopen dat jullie het helpen verder dragen en ook thuis nu – op al die plekken een lichtje  aansteken. 

En ondertussen zingen we:

Eer zij God in onze dagen,
eer zij God in deze tijd.
Mensen van het welbehagen,
roept op aarde vrede uit.
Gloria in excelsis Deo,
gloria in excelsis Deo.

Eer zij God die onze Vader
en die onze Koning is.
Eer zij God die op de aarde,
naar ons toe gekomen is.
Gloria in excelsis Deo,
gloria in excelsis Deo.

Lam van God, Gij hebt gedragen,
alle schuld tot elke prijs,
geef in onze levensdagen,
peis en vreê kyrieleis.
Gloria in excelsis Deo,
gloria in excelsis Deo.

 

KERSTOVERWEGING

Wat een rare Kerstdag toch, in dit rare jaar 2020. Het viel onq op toen we deze kerstviering voorbereidden: het lijkt wel of het oude kerstverhaal zich vandaag opnieuw afspeelt. Nu, net als toen, bevelen van bovenaf die het gewone leven overhoop halen. Deze keer niet meer door een volkstelling, maar door een besmettelijke ziekte. Wat Maria en Jozef overkomt, overkomt nu iedereen van ons: het dagelijkse leven hapert brutaal, het leven moet serieus anders georganiseerd worden, met zoveel onzekerheid en angst tot gevolg.

Al die maatregelen, ze zijn voor iedereen bedoeld, ze zijn nodig. Maar ze treffen sommigen toch extra hard. Als je oud bent in een rust- en verzorgingstehuis in lockdown. Als je jong bent en maanden niet naar school kunt. Als je je werk kwijt raakt. Of als zelfstandige je afvraagt of je het financieel zult redden. Als je als gevangene geen bezoek mag krijgen. Als je operatie wordt uitgesteld. Als je doodmoe wordt van het vele meerwerk in ziekenhuis en school.

Dat is dat extra hard, want net in onze kwetsbaarheid is het nodig dat we omringd worden, dat de steun er is van familie en vrienden, dat geliefden ons opvangen. Als die steun plots verplicht wegvalt, doet ons dat denken aan de deur van de herberg, die voor Maria en Jozef toegaat, hoewel hun nood zichtbaar groot is. Het is een schokkende ervaring, alleen te staan in je kwetsbaarheid. Het schrijnendst zijn misschien wel die vele keren dat iemand alleen moest sterven het voorbije jaar, zonder dat er iemand een hand vasthield, zonder dat er liefdevolle aanwezigheid was. Zelfs voor de begrafenis en de familiebijeenkomst nadien waren er deuren die verplicht toegingen. Het heeft vele mensen pijn gedaan, het blijft pijn doen.

Om al deze redenen wilden we deze kerstviering in het teken stellen van solidariteit en verbondenheid. We willen vieren in verbondenheid met de zieken, met wie eenzaam blijft, verbonden met wie vandaag niemand heeft om samen te vieren, met wie in een ziekenhuiskamer vandaag geen bezoek krijgt. Ik denk aan een meisje van 19, twee jaar geleden door de jeugdrechter uit huis gehaald. Ze brengt kerstdag vandaag alleen door, de jonge mensen waarmee ze een beschutte woning deelt mogen wel naar hun thuis, zij mag niet. Ook voor hen, de vele jongeren die een gelijkaardige strijd leveren, willen we vandaag de belofte van licht vieren, ook voor hen…

Maar wat is dan die belofte? Wat drijft ons om zoals elke week ook vandaag over een belofte van licht te spreken? Wat is dat koppig klein geloof, dat goedheid tussen mensen wil vieren, dat elke week de Paaskaars ontsteekt? Waar is dat licht van Kerstmis?

Jozef en Maria worden al voor een deel uit hun paniek gehaald door een stal. Wat een merkwaardig verhaal is het kerstverhaal toch. Het zet alles op z’n kop: een stal verdorie… Maar een stal is warm, de geluiden van de dieren zijn rustgevend, stro en hooi kunnen zo lekker ruiken. We staan niet elke week stil bij de solidariteit, de goedheid van dieren met mensen. Het kerstverhaal wijst er expliciet op en vandaag mogen we hen daarvoor misschien eens expliciet bedanken.

En dan de kleine goedheid van de herders. Gewone mensen die niet weglopen van de problemen maar handen uit de mouwen steken. Meehelpen tot iets opgelost is. Als ze gebeurt, is goedheid zo eenvoudig, maar ook onvergetelijk. Ik stel mij voor dat Maria later nog vaak teruggedacht zal hebben aan die hulp die er plots was, daar, in die stal. 

Het licht van kerstmis… Ik hoor van kleinkinderen die boodschappen brengen naar hun oma’s en opa’s, boodschappen samen met hun genegenheid en glimlach. Ik hoor van mensen in de zorg die vrijwillig inspringen, of veel meer shiften draaien, moe, maar met de overtuiging dat niemand zonder hulp kan blijven. En zo is de goedheid een kracht die gaat van mens tot mens, al zo lang er mensen zijn. De fabrieksdirecteur die zegt: we gaan onze mensen toch niet afdanken, en aan zijn verkopers vraagt om wat extra inspanning te doen, dat de boel kan blijven draaien. De juf die het nog eens uitlegt. De mensen aan de crisistelefoons. De buren die komen vragen of ze iets kunnen doen. De pleeggezinnen die kinderen, soms ook gevluchte kinderen, veiligheid en warmte geven. De kunstenaars die nieuwe, soms gratis wegen zoeken voor hun kunst. De beleidsmakers die goede plannen ontwerpen en uitvoeren.

Kerstmis bevestigt ons in ons klein maar koppig geloof dat goedheid een kracht is die de wereld redt.  Zelfs de kleine, pas geboren baby in het verhaal wordt al redder genoemd. En hij zal inderdaad een spoor trekken in de wereld. We herdenken hem elke week, laven ons aan zijn voorbeeld. Hij geeft geringen hun recht en de armen in het land krijgen een eerlijk deel, schrijft Jesaja. Of zoals Kerstmis het belooft: met elke nieuw geboren mens wordt ook de droom van een rechtvaardige wereld opnieuw geboren…

Pianomuziek

 

TAFELDIENST

En laat ons dan aan tafel gaan, wetend dat we mogen vertrouwen op Iemand, groter dan ons hart, die om Licht roept en het licht wordt geboren. We vragen U God, behoed alle mensen en schenk ons de kracht om de weg te gaan die van deze wereld een plek maakt waar iedereen welkom is. Hoe schamel we ons ook weten of voelen, we worden uitgenodigd om liefde te geven en te ontvangen, een leven lang.  We kunnen dat, we mogen dat. En zeker op deze 2020^e verjaardag van Jezus.  Aan deze tafel kijken we al vooruit naar wat dit Leven ten einde toe gebracht heeft aan bemoediging en kracht voor kwetsbare mensen, aan inspiratie en voorbeeld van wat het betekent een leven te leiden als kind van God: liefde geven, recht doen.  We danken u om het voorbeeld van uw zoon, om Maria en Jozef die hem liefdevol omringden en allen die in dat spoor zijn gegaan – tot op vandaag. We doen doen dit in verbondenheid  met mensen de wereld rond.

We gedenken in het bijzonder hier ook onze lieve doden – voor wie we als elke  week de kaarsjes aansteken.

Wees gezegend
Jij die licht en leven bent
voorbij de schaduw van dood
Levenslicht, Naam boven ons uit

Gezegend Jij om mensen die jouw weg durven gaan
om zovelen die moed putten uit wat hen is aangezegd

Gezegend Jij om die lange rij van mensen
tot op vandaag

Zo zegenen wij dit brood en deze beker,
zoals Jezus ons voordeed,
hij deelde uit tot het laatst van zijn leven.

Doe als ik, heeft hij gezegd,
om voor altijd verbonden te zijn.

Zo bidden wij hem achterna
om hoop en richting,
om vrede en gemeenschap
tussen alle mensen

 

ONZE VADER

Onze Vader, die in de Hemel zijt,

Uw Naam worde geheiligd,

Uw Rijk kome,

Uw Wil geschiede, op aarde zoals in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood

en vergeef ons onze schulden,

zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren

en breng ons niet in beproeving

maar verlos ons van het kwade.

Amen.

 

VREDESWENS

Kerstmis brengt een diepe belofte van vrede,
voor elk mensenkind, en voor de wereld.
Wensen wij elkaar iets van die diepe vrede.

En we zingen het ook uit, ons verlangen naar vrede: Dona nobis pacem..

 

SLOTGEBED

Lieve God, 

wij danken u 

dat Gij ons telkens weer bijeen  brengt 

hoe dan ook

en inspireert

om hoofd en handen te geven 

aan uw aanwezigheid onder mensen.

 

Zend ons op weg

en laat het gebeuren 

dat wij als van God gezonden lijken 

en het wonder doen geschieden 

dat Gij telkens weer geboren wordt

waar nood aan uitweg is.

 

Dat wij iets mogen doen oplichten van 

uw hemel zonder grenzen

hier op aarde.

 

SLOTLIED met toeters en bellen…

Midden in de winternacht
ging de hemel open.
Die ons heil ter wereld bracht,
antwoord op ons hopen.
Elke vogel zingt zijn lied,
herders waarom zingt gij niet.
Laat de citers slaan,
blaast uw fluiten aan,
laat de bel, laat de trom, laat de beltrom horen:
Christus is geboren.

(Harry Prenen, Catalaans kerstlied)

 

TENSLOTTE

1 We vierden vier zondagen op rij over onbetaalbaar wonen, het thema van Welzijnszorg. Vandaar onze oproep: vergeet niet Welzijnszorg te steunen. U kan hier de petitie tekenen tegen de veel te dure woningen. U kan ook financieel steunen: https://welzijnszorg.be/wat-kan-je-doen

2 En we willen eindigen met onze kerst- en nieuwjaarswens voor u allen, ver weg of dichtbij:

 

Foto’s: G.Vanhercke

Blijf verbonden met de gemeenschap van Dominicus Gent:
via de nieuwsbrieven: https://www.dominicusgent.be/nieuwsbrief/
via Facebook ( https://www.facebook.com/Dominicus-Gent-324436994242688/)
Abonneer u nu op ons Youtube-kanaal ( https://www.youtube.com/channel/UCBCXMCRb0cNw8Dd3tMc9elQ)

Indien u meent dat voor een bepaald object het auteursrecht van de auteur of zijn/haar erfgenamen, of het recht op afbeelding geschonden werd, neem dan contact op met ons zodat de situatie kan worden rechtgezet.