Delen is vermenigvuldigen… (vasten 4 – in coronatijden)

: = x  

(DELEN is vermenigvuldigen)

HOGERE WISKUNDE IN DE BIJBEL

1

Wonderverhalen in de bijbel zijn niet zo vanzelfsprekend voor onze geseculariseerde oren.  Soms leggen we ze naast ons neer, soms maken we er grapjes over (“je moet weten waar de paaltjes staan als je over water wil lopen”) en andere keren blijven we steken bij de verwarring tussen ‘echt gebeurd’ en ‘diepere waarheid’, al dan niet door een symbolische interpretatie of spits-theologie.

In de evangeliën staan niet minder dan zes zogeheten broodvermenigvuldigingsverhalen (Mt 14, 14-21; Mt 15, 32-38; Mc 6, 34-44; Mc 8, 1-9; Lc 9, 12-17; Jo 6, 5-14). Ook in boeken van het Eerste Verbond (2 Koningen 4, 38-44; Psalm 78, …), in de Koran (soera 5,112-115), in de boeddhistische traditie en in katholieke heiligenlevens komen verhalen voor over eten en drinken dat overvloedig gegeven wordt na constatering van schaarste.

De evangelieverhalen spreken over 4000 of 5000 mensen waarvoor eten nodig is. Een rondvraag betreffende het voorradige voedsel levert tussen 5 à 7 broden en 2 tot enkele vissen op. Duidelijk onvoldoende voor zo’n grote hongerige menigte. Maar na zegening en spijziging met het gedeelde voedsel worden nog 7 tot 12 korven gevuld met de resten….

(kunst van Johnny Beerens op graansilo in de haven van Breskens)


Exegeten verdiepten zich in de getallensymboliek van die rest-manden. 7 en 12 zijn getallen die volheid uitdrukken, en wijzen op een altijd en overal ervaarbare Aanwezigheid. Ze zijn respectievelijk resultaat van optellen en vermenigvuldigen van de getallen 3 en 4 waarbij 3 staat voor ‘altijd’ (verleden-heden-toekomst) en 4 voor ‘overal’ (de 4 windstreken).  Dit eten en drinken staat daardoor symbool voor Gods nabijheid ook en vooral in moeilijke tijden. In de eucharistische tafeldienst vieren we dit in volheid: de gave van Jezus zelf als Levend brood om goed te weten wat ons te wachten staat als wij leven Hem achterna.

Het cultiveren van een houding van ver-wonder-ing kan een sleutel zijn die toegang geeft tot deze wonder-verhalen, tot een ander taalspel, of scherper nog: toegang tot een andere werkelijkheid: Gods werkelijkheid die van overvloed spreekt in plaats van schaarste.

Verwondering is de diepe ervaring dat alles gegeven is, een teken van tegenspraak, een ingaan tegen maakbaarheidsgedachten, bezits- of consumptiedrang.

De verwondering om het leven dat ons –om niet- gegeven is kan ons diepe verbondenheid laten ervaren met al wat leeft. Zulke wondere ervaring kan kracht geven om te DELEN, waardoor goed leven zich vermenigvuldigt.

2

Wie heeft brood genoeg voor zo grote hongerige menigte?

Woord dat zegt wat liefde is, en weer zegt: de aarde delen,

recht is liefde, brood voor velen

God is brood is mensenrecht?

Woord van God, God in ons, hou aan.

Eeuwig woord, alle-dagen-woord, doe ons verstaan.

Hongerdood genoeg voor zo grote goddeloze menigte.

Hand die kan wat liefde is, maar niet doet: de aarde delen,

nieuwe levensbomen telen

God de hand die mensheid voedt?

Hand, doe goed. God in ons, hou aan.

Kinderhand, grote mensenhand, breng dood tot staan.

Mensengeest genoeg voor zo grote mens-geworden menigte.

Geest die weet wat liefde is, en volvoert: de aarde delen,

hoeveel liefde zal het schelen of er god of niet god is?

Mens, doe goed, God in ons, hou aan.

Levensgeest, alle-mensen-geest, vuur liefde aan.

Wie is God genoeg voor zo grote hongerige menigte?

(Tekst Huub Oosterhuis; Muziek Antoine Oomen)

 

3

Broederlijk Delen beklemtoont dit jaar het DELEN als hefboom voor verandering. Het DELEN van van alles en nog wat staat centraal: een glimlach, lief en leed, dromen, toekomst… Ook het concrete delen van literatuur, zelfgemaakte confituur en gebak, kennis, auto en andere gebruiksvoorwerpen

 

4

Getuigenis

Vijf jaar geleden zijn we in Gentbrugge gestart met een cohousingproject waar dat ‘DELEN’ heel concreet mag begrepen worden.

Om onze ecologische voetafdruk te verminderen en hopelijk het klimaat mee te behoeden voor onherstelbare schade zal iedereen kleiner wonen. Maar wat een rijkdom krijgen we daarvoor in de plaats! Naast de 28 passief gebouwde privéwoningen met een privétuin of –terras zullen de bewoners ook een bosje, speeltuigen, kippen, moestuin, wasmachines, auto’s, enz. met elkaar DELEN op vrijwillige basis.

In een gemeenschappelijk paviljoen voorzien we niet alleen een gemeenschappelijke wasplaats maar ook coworking-space, logeerkamer, atelier, fietsstalling, vergaderruimte en een semiprofessionele keuken die ons in staat zal stellen om ook 1 à 2 keer in de week samen te eten. Of dat dan met 5 broden en 2 vissen zal lukken om ieder eten te geven… hangt ervan af hoe je het verhaal hebt verstaan 😉

De cohousinggroep mag nu al ervaren dat er veel gedeeld wordt: o.a. lief en leed… op die 5 jaren zijn niet alleen heel wat kinderen geboren waarover we ons verheugen, maar er kwamen ook veel tegenslagen op ons pad. Het kunnen DELEN van de boosheid en frustratie zorgde gelukkig ook meestal tot het vinden van oplossingen. We hebben al ontelbare werkuren gedeeld op ons terrein om het proper en bouwrijp te maken, we zoomden het terrein af met een takkenwal, doen aanplantingen enz.

Kinderkledij of babygerief wordt met gemak doorgegeven aan wie er iets mee kan doen. Kennis en materiaal worden druk gedeeld. Toen corona uitbrak en isoleren een must werd, bood iemand van de groep (een psychiater in opleiding) aan om contact te houden met wie daar nood aan heeft en daar ging een alleenstaande moeder onmiddellijk op in. Hartverwarmend.

We kijken ernaar uit om in de zomer van 2021 te verhuizen naar onze DEELplek.

 

6

We maakten het DELEN van de vastenactie in onze vieringen zichtbaar door de deelkast waarvandaan ook brood en wijn aan de tafel werden gebracht.

Tot de coronacrisis ….. die ons van elkaar isoleert en concreet DELEN lijkt te bemoeilijken. En toch… Broederlijk DELEN schortte alle publieke acties op maar houdt de vinger aan de pols. Aan het oneindig lijkende lijstje van wat er allemaal te DELEN valt voegden ze toe: hand-gel, solidariteit, burgerzin. Laten we ons in dit DELEN met elkaar verbonden voelen.