Lieve mensen van Dominicus,
Een overweging van Brigitte Puissant over wat er nu allemaal rond ons aan het gebeuren is.
Brigitte viert regelmatig mee op zondag in de Blaisantkerk.
Hou jullie veilig en goed.

Blijf verbonden met de gemeenschap van Dominicus Gent.
‘Like’ ons nu via Facebook:  https://www.facebook.com/Dominicus-Gent-324436994242688/)
Abonneer u nu op ons Youtube-kanaal: https://www.youtube.com/channel/UCBCXMCRb0cNw8Dd3tMc9elQ)

*
Wat krijgen we nu…?

Dankbaarheid voor het huidig beleid

Toen ik deze morgen de knop van de radio induwde voelde ik een zoete vlaag van dankbaarheid over me heen komen. Ze vervulde heel mijn woonkamer. De vogels die nu het rijk uitmaken buiten, kwetterden en vlogen mee. De weerkerende mensen op het nieuws , de virologen en politici die ervoor zorgen dat alles in goede banen wordt geleid tijdens deze coronacrisis, vervullen me met dankbaarheid. Ja, met dankbaarheid!

Onze premier is – heel onverwachts- een vrouw. Ze kwijt zich van haar taak als de beste, maar zoekt geen schermen of megafonen op. Ze wijst ons vriendelijk én kordaat op onze plichten, en rondt af met : ‘Zorg goed voor jezelf en de ander’. En ik sta daar verbaasd naar te luisteren, omdat ik het niet gewoon ben zo toegesproken te worden door een politicus. Met zoveel warmte (tenzij door de koning). De virologen spreken rustig, behoedzaam en wijs. Eén van hen kijkt in De Afspraak naar de anderen rond de tafel en knikt als ze vertellen. De openheid en het ontvangen van de ander schept verbondenheid. Alsof in de non-verbale taal iets fundamenteels gebeurt. Zoiets als: ‘We hebben elkaar nodig’. Iets vreemds in de politiek.

Er wordt nu wel degelijk geluisterd naar de mensen op het terrein, als vanzelfsprekend, zoals de verantwoordelijke van de woon-zorgcentra, die pleit voor meer testen. De volgende dag horen we dat de Minister van Volksgezondheid en haar collega die de logistiek leidt het meenemen in richtlijnen rond de verspreiding van testen. Pedagogen en psychologen met moreel gezag in onze samenleving, vragen aandacht voor de verhoogde stress in kwetsbare gezinnen. De dagen erop zien we veel meer hulplijnen verschijnen op onze schermen. Het Rode Kruis en organisaties op het terrein roepen dat daklozen niet in hun kot kunnen blijven omdat ze geen kot hebben. De volgende dagen bouwt men Tour en Taxis om tot een quarantaineherberg voor hen, enzovoort.

Het zou zo mooi zijn indien onze politici ook met de klimaatexperts, mensen uit middenveldorganisaties, deskundigen met visie en gezag, een dergelijk verbond zouden aangaan om de catastrofale klimaatcrisis met vereende krachten te bedwingen. Het zou het vertrouwen in een degelijk beleid versterken bij de hele bevolking. Eén vereende beweging naar een duurzame, leefbare planeet waarvan we ook op voorhand niet weten wat de uitkomst zal zijn. Ik hoop het vurig!

Het gekibbel, de profilering en de onmogelijkheid om een nieuwe regering te vormen zijn nu verstomd om écht beleid te voeren. Of hoe een crisis het beste in mensen naar boven kan brengen.

En nu maar hopen dat al dit goede – want tijdelijk en volmachten, weet je wel- niet wordt weggeveegd en opnieuw plaats maakt voor de zogenaamde realpolitik of business as usual zodra deze crisis geluwd is. Want dat kleinmenselijk gedoe en -als gevolg daarvan- de eindeloos verloren kostbare tijd, zijn we niet alleen grondig beu, maar is onze menselijkheid en onze toekomst niet meer waardig. 

Brigitte Puissant, Gent, 31 maart 2020