Reflectie van deelnemers vanuit West Zeeuws-Vlaanderen

aan de viering in Dominicus

 

Zondag 19 november begonnen we ons bezoek aan de Dominicusgemeenschap in Gent met een viering in de Maria Goretti-kerk.

Hier viert men al jaren op een compleet andere manier dan wij gewend zijn en ik moet zeggen dat het een heel bijzondere ervaring was.

De dienst werd voorgegaan door enkele leden van de grote groep vrijwilligers die daar actief zijn. Na het welkomstwoord werd een verhaal uit de Bijbel gelezen. Vervolgens werd dat omgezet naar een eigentijds verhaal, waar iedereen dan op kon reageren, aanvullen of bedenkingen bij geven.

Tussen de verhalen door werden verschillende liederen gezongen van Huub Oosterhuis onder begeleiding van een piano en een voorzanger. Iedereen deed hierbij zijn best om mee te zingen. Ook de tafelrituelen waren beperkt en de kelken met brood en wijn werden gewoon door de gelovigen aan elkaar doorgegeven.

De informele manier van vieren daar was niet alleen verfrissend maar werpt ook een blik op de toekomst in mijn ogen. Als er straks geen priesters meer zijn in onze geloofsgemeenschap kun je ook op deze manier bijeenkomen om het geloof uit te dragen.

*

Zondag 19 november: een bijzondere zondag voor mij en nog 60 andere Andreas-parochianen. We mochten toen een langverwacht bezoek brengen aan de christelijke gemeenschap waar pastoor Ignace deel van uit maakt om deel te nemen aan de zondagsviering.

Het was nog stil rond de Maria Goretti-kerk aan de Balsantvest in Gent-Oost toen we daar arriveerden. Een brede straat verdeeld door de trambaan. Daarachter links het Sint-Lucasziekenhuis met parking ervoor, en rechts een mortuarium. (En er was ook een file: voor bezoek aan het toilet).

Het moderne kerkgebouw open en hoog met midden in een verhoog met opvallende altaartafel en piano nodigde ons uit  tot deelname aan de viering. Dat was een blij gebeuren, uitgewerkt en voorgegaan door twee leken. Thema was “De Zaaier” en in lezing, overweging, liederen en eucharistie werd het een bijzondere ervaring van een gemeenschap waarin je vanzelf deelgenoot werd.

Bijzonder vond ik ook de inbreng van deelnemers die inhaakten op het thema van de dienst. De gastvrije en overvloedige lunch na afloop versterkte nog meer de open- en gastvrijheid  van deze  betrokken gemeenschap.

In de namiddag bezochten we als afsluiting van deze  dag het imposante Grootbegijnhof, waarin gidsen ons op vakkundige wijze wegwijs maakten.

*

Mensen geven op vele manieren vorm aan de oproep van Jezus Christus “ Doe dit om aan mij te gedenken …..”.  Een aantal mensen uit de H.Andreasparochie West-Zeeuws-Vlaanderen mochten brood en wijn delen (meevieren) met  mensen van de Domicusgemeenschap in Gent.  Brood en wijn zijn zowel in  Gent als in west-Zeeuws-Vlaanderen de elementen waaromheen vieringen zijn opgebouwd. Wel is er in Gent veel meer persoonlijke inbreng en wellicht daardoor ook ’n intensere beleving van de symboliek van brood en wijn. ’n Symboliek die tot leven komt in het enten van de naastenliefde op hetgeen zich rondom de tafel van brood en wijn in de – ook wijdere – omgeving van die tafel afspeelt ; midden in de maatschappij van m.n. rondom de  Blaisantvest in Gent en daar dichterbij of verder weg. We hebben ervaren dat ze de woorden op de website “een levensnabije en maatschappijbetrokken viering“  waarmaken én in woorden én in waarden.
Dank aan de mensen die ons uitnodigden  en ons gastvrij ontvingen rond hun tafel en ons lieten delen in het brood  en ons verwenden met soep en broodjes “ smos “

*

Zondag 19 november 2017 namen 54 mensen deel aan de parochiële uitstap van de parochie Andreas uit Oostburg naar Dominicus in Gent. Pater Ignace D‘hert is in deze kerk en geloofsgemeenschap werkzaam. Dominicus bestaat vooral uit mensen van de armste bevolkingsgroep van Gent. De bezoekers mogen zelf kiezen waarover zij willen spreken in deze kerk. Een werkgroep levert dan alle nodige stukken aan en zorgt tevens voor de bijpassende muziek. Ook werd er rondgegaan met het lichaam en bloed van Christus. Het was een hele ervaring om deze viering te beleven. Daarna werd een receptie gegeven. Zo konden de aanwezigen kennis maken met elkaar en ervaringen uitwisselen. Ook werd ons een lekkere lunch aangeboden..

*

Ik vond de viering in Gent erg prettig.

Mijn eerste gedachte was: ok, dit is een heel andere viering dan ik gewend ben maar al gauw ga je samen echt op pad.  Dit komt mede door de samenzang.

In onze parochie ervaar ik de vieringen meer als toeschouwer.

In Gent word je erbij betrokken.

*

Wat ik mooi vond, was dat de teksten en liederen goed op elkaar afgestemd waren.

Ook samen, hand in hand, het Onze Vader bidden en het doorgeven van brood en wijn raakte me.  Je viert op deze manier echt samen en beleef je de viering intenser.

Ook de mogelijkheid om een mondelinge bijdrage te kunnen leveren verraste me. Volgens mij kunnen er op deze manier mooie verhalen aan bod komen. Ieder beleeft de teksten plus liederen op zijn eigen manier en dan is het mooi als je er ter plekke ook uitdrukking aan kunt geven.  Ik vond het een erg positieve ervaring.

*

Ik vond de viering zeer bijzonder omdat er vanuit de lezingen verhalen werden verteld en doorgegeven.
Ook vanuit de geloofsgemeenschap kon je actief reageren zeer bijzonder.
Tijdens het Onze Vader bidden elkaar de hand geven is iets wat erg positief overkomt.
De communie uitreiking zelf de hostie uit de ciborie nemen en de wijn drinken, een zeer mooi gebaar. Ik vond het een erg mooie en inspirerende viering.
Misschien niet van toepassing maar toch: erg veel jongeren waren ook niet aanwezig.

*

Op 19 nov. jl. vertrokken we (na een extra tussenstop in Kaprijke) met een volle bus richting Gent. Daar kwamen we aan met stralende zonneschijn: het beloofde een schitterende dag te worden. Na een vriendelijke ontvangst door een aantal vrijwilligers en een welkomstwoordje en enige uitleg over de “Dominicusgemeenschap” door “onze” pastor Ignace D’hert, was het tijd voor de viering. Deze vieringen worden bij toerbeurt voorbereid door 2 mensen, die ook voorgaan. Zo kan het gebeuren dat er priesters in de kerk zitten, terwijl “leken” de dienst doen. Veelal wordt gebruik gemaakt van actuele thema’s. Daarbij gaat men uit van een lezing uit de bijbel. Daarnaast gebruikt of maakt mijn een “eigen” verhaal, waarin het onderwerp vertaald wordt naar de huidige tijd. Er worden gedichten gelezen en vooral heel veel liederen gezongen. Deze dag was het thema van de dienst “zaaien”. Altijd is er tijdens de viering de mogelijkheid voor eigen inbreng van de aanwezigen. Je kunt daarbij denken aan het delen van je eigen gedachten, gevoelens, ervaringen, enz. m.b.t. het onderwerp. Hiervan werd gretig gebruik gemaakt. Dat gaf dan ook weer gespreksstof na afloop van de dienst. Intens was het bidden van het Onze Vader, waarbij iedereen werd uitgenodigd hand in hand rond de Tafel te komen staan. Al met al was het een inspirerende viering, waarin men niet alleen passief zit en luistert, maar wordt uitgenodigd actief mee te denken, voelen en delen.

*

De dienst in Gent heb ik ervaren als “apart”.

Om tijdens een dienst de uitnodiging te krijgen om te kunnen inspreken had ik

nog niet meegemaakt. Het is eerst afwachten waarover de lezingen gaan.

In een kort tijdsbestek hierop reageren zie ik mijzelf niet snel doen.

Voor mij was het een bijzondere ervaring die dag met een heel interessante rondleiding

in het Groot Begijnhof. Ben wel nieuwsgierig dus zal beslist nog eens teruggaan om een

dienst bij te wonen.

*

Zeer intensief de viering gevolgd. Indrukwekkend hoe deze gemeenschap bezig is hun

geloof in de Christus te beleven en tot uitdrukking te brengen.

Na de dienst kreeg ik nog de vraag waarom wij onze diensten van de liturgiegroep

in Biervliet niet op dezelfde manier deden. Dus met consecratie !

Mogelijk een voorbeeld voor een bijna priesterloze kerk ?

Maar dan zal er nog veel water door de Westerschelde moeten stromen om daarvoor

én toestemming én enige opleiding te krijgen.

Wel vond ik het jammer dat we niet direct in de gelegenheid waren om b.v. één op één

in gesprek te komen.